Και το καπάκι τραγούδι

Χωρίς σχόλιο δικό μου....

Δεν ξέρω τι να γράψω....

Δεν ξέρω αλήθεια απόψε τι να γράψω.... έχω τόσα μέσα στο μυαλό μου που δεν μπορώ να τα βάλω σε μια τάξη.... να κάτσω με ηρεμία να σκεφτώ, να δω τι συμβαίνει γύρω μου....

Μήπως ζω στον κόσμο της Barbie? και να ζω μαγκιά μου. Αλλά δεν ζω.... Στον κόσμο της Barbie δεν υπάρχει μοναξιά, δεν υπάρχει σιωπή... και εδώ κολλάει ένα κομμάτι που ακούω τώρα.... την ώρα αυτή τη δύσκολη που περιμένω ένα ρημάδι ντριν στο κινητό μου και δεν κάνει ούτε ντριν, ούτε γαβ ούτε νιάου λέμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε




με αγάπη.... κάπου εκεί έξω είσαι και σε φωνάζω αλλά μάλλον τσάμπα φωνάζω.... Πάρε καλέ.... δεν δαγκώνωωωωωωω, μόνη είμαι... μοναξιά μου όλα μοναξιά μου τίποτα....

100 φορές

100 φορές είναι λίγες να πω όσα θέλω να καταλάβεις....
100 φορές συντρίμι έγινα για σένα άλλη μια φοράαααααααααααααααααααα

Και για να συμπληρώσω κάτι από Αντώνη και πάλι που κολλάει σε αυτό που σκέφτομαι....
Πες μου πως κοντά μου θες να ρθεις για λίγο
Πες πως δεν με αφήνεις τώρα πια να φύγω
Πες μου όσα ψέμματα τολμάς
Μόνο μη μου πεις πως με αγαπάς........

Αδέρφια ενωθείτε!!!!!!

Καπνιστές καπνίστριες, συναγωνιστές συναγωνίστριες.... ήρθε η ώρα μας.... Η ώρα της κρίσης.... Γιατί δεν ξέρω αν το πήρε το ροζωπό αυτάκι σας αλλά μας απαγορεύουν το κάπνισμα λείαν συντόμως.....

Και εδώ θέλω να πάρω θέση.... σέβομαι απόλυτα τους παθητικούς καπνιστές, που δεν είναι δυνατό να εισπνέουν όλη αυτή τη ντουμανίλα. Τόσο εγώ όσο και η παρέα μου και φαντάζομαι και οι περισσότεροι λογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, δεν θα καπνίζαμε μπροστά στα μούτρα ενός παιδιού, μιας εγκύου, ηλικιωμένων. Πολλές φορές έχουμε σβήσει τσιγάρα γιατί κάποιος ενοχλείται... Έχουμε βρει πατέντες για να μην φυσάμε τον καπνό πάνω σε αυτούς που μπορεί να ενοχλούνται.... Αλλά αυτή την καταπίεση που θα δεχτούμε δεν την μπορώ, δεν τη σηκώνει ο οργανισμός μου....

Δεν μπορώ να διανοηθώ να πάω για καφέ και να μηνκάνω ένα δύο δέκα τσιγάρα. Να πάω μπουζούκια να τα σπάσω, να μερακλώσω με κομμάτια που γουστάρω και να μην ανάψω ένα τσιγάρο στην υγειά του καλλιτέχνη που με φέρνει σε mood.... Να μην κάνω και ένα τσιγαράκι μετά από το φαγάκι?

Τι να κάνω? να κλειστώ στο σπίτι? ή να βγαίνω κάθε τρεις και λίγο έξω που και πάλι απαγορεύεται να κάνω στα κλεφτά ένα τσιγάρο μη με δει κανένας μπάτσος και μου χώσει πρόστιμο?

Γι αυτό λέω.... Καπνιστές καπνίστριες πρέπει να οργανωθούμε.... Να κατεβούμε όλοι με τσιγάρο στο χέρι, να αντιδράσουμε βρε αδερφέ.... Και οι ατάκες του στυλ, ευκαιρία είναι να το κόψω να το ελαττώσω και άλλα τέτοια κουλά εμένα δεν με πείθουν.... Καλή προσπάθεια δεν λέω, τη σέβομαι απόλυτα για να μην παρεξηγηθώ, αλλά ρε παιδιά, λίγο έλεος σε αυτούς που το γουστάρουν το πάθος τους....

Στην τελική ας χωρίσουμε τα μαγαζιά.... σε αυτά που θα γίνεται της καπνίλας το κέρατο, και σε αυτά που δεν θα μυρίζει ούτε σπύρτο.....

Αχ τα είπα.... και περιμένω οργάνωσω αδέλφιααααααααααααααααααααα

Τραγουδάρα

Τι να πω τώρα... ξέρει αυτή που μου το κόλλησε... Ελλάκι σε ευχαριστώ....

Αφιερωμένο.....

ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Ανακοίνωση.....

Το Al jazeira, το CNN, οι New York Times, η Herald Tribune, το Super Star και το Λοιπόν....

Ανακοίνωσαν σήμερα και δεν ξέρω αν το μάθατε ότι πλεόν στο γαλαξία μας, η γη έχει σταματήσει να κινείται γύρω από κάποιους ανθρώπους, αλλά είτε γύρω από τον ήλιο και τον άξονα της.....

Καιρός είναι να το κατανοήσουν κάποιοι.... και περαστικά τους.....

χαχαχαχαχα

(πάλι σοβαρή ανάρτηση έκανα.....)

Να συμπληρώσω κάτι???

Καλέ ξέχασα... πάει το έκαψα.... θέλω να βάλω στο παιχνίδι το πιθήκι μου.... (όχι που θα σε άφηνα) και βεβαίως βεβαίως τον Νίκο (Dreams).... έλα έλα να παίρνουμε μπρος και να ακούμε μουσικές.....

φιλιάααααααα και πάλι

Ένα παιχνιδάκι...

Με κάλεσε λοιπόν ο πολυαγαπημένος μου Σκρουτζάκος σε ένα παιχνιδάκι... Και δεν μπορώ να το πω όχι. Η αλήθεια είναι ότι με προβλημάτισε γιατί τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια τα έχω ήδη βάλει.... Ψάχνω ψάχνω λοιπόν και θα σας βάλω 3 ακόμα που μου έρχονται στο μυαλό με ένα σύντομο σχόλιο για το καθένα.....

Ξεκινάω λοιπόν:


Dido, here with me.... το λέει όλα το κομμάτι...Το ακούω συχνά τις τελευταίες μέρες... Το συνδέω με όλες μου τις στιγμές που στιγματίζονται έντονα από την απουσία κάποιου προσώπου αγαπημένου...



George Michael. Κάτι πιο χορευτικό. Μου θυμίζει την απίστευτη εκείνη συναυλία. Την καλύτερη τολμώ να πω που έχω δει τόσα χρόνια. Κάθομαι και χοροπηδάω μόνη μου... το λατρεύω απλά.....



Τι να πω τώρα.... ότι και να πω είναι λίγο.... Όλοι μας το έχουμε τραγουδήσει δυνατά, έχουμε ταυτιστεί... Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου γενικά....

Και ένα άσχετο τσόντα γιατί έτσι μου κόλλησε σήμερα.... και δεν θέλω ου....


All time classic.... έτσι για να ροκάρουμε και λίγο.....

Με τη σειρά μου να καλέσω τους λατρεμένους νιάου, κακό λύκο, Φωτεινάκι, Alma Libre (έτσι γιατί είμαι περίεργη να δω τι θα βάλεις), Carina, ChicaGrieca και βεβαίως βεβαίως τον gigaga kouni beli....... και τη Mistress γιατί έτσι γουστάρω....
χαχαχαχα
φιλιά σε όλους σας....

Επικίνδυνα σε θέλω

Λατρεμένο κομμάτι απίστευτες στιγμές γέλιου με την ταινία.....

Για μια όμορφη Κυριακή.... Ηλιόλουστη....

Ο κλάψας

Τόσες μέρες φίλοι μου κρατιέμαι, και κρατιέμαι και κρατιέμαι.... Και δεν μιλάω, και δεν σχολιάζω, και δεν λέω τίποτα. Αλλά σήμερα, μετά από έντονη και ώριμη σκέψη με την παρέα μιας μπυρίτσας και της Έλλης μου, αποφάσισα να κάνω μια έντονα φοτισμένη ανάρτηση.....
Κανονικά, δεν θα έπρεπε να σχολιάσω τίποτα. Αλλά αφού κάποιοι θέλουν να τα ακούσουν, θα τα ακούσουν. Και το θέμα θα λήξει εδώ.... Γιατί παραπέρα δεν πάει.... Γιατί δεν ξέρω αν σας το είπα (έχω καιρό να το αναφέρω.... ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΠΙΠΕΔΟ) ΧΑΧΑΧΑΧΑ....

Μου τη σπάνε ιδιαίτερα οι κλάψες.... Ιδιαίτερα αυτοί που λένε τα πράγματα μονόπλευρα, μονόπαντα θα έλεγα.... Και ναι, ανάμεσα μας, ανάμεσα σε όλους μας, υπάρχει πάντα μια Μάρθα Βούρτση (και ας με έχει ονομάσει μια ψυχή έτσι... τρομάρα της....)
Όταν δέχομαι επίθεση, ξέρω να αμύνομαι. Οπως όλοι μας φαντάζομαι....Και δεν θα πέσω στο δάπεδο κανενός... Όποιος θέλει να τρώγεται με τα ρούχα του ας φαγωθεί. Αλλά να προσέχουμε τι λέμε παραέξω....
Δεν θα αναφερθώ σε πρόσωπα και καταστάσεις. Εγώ θα πω μόνο αυτό. Αν θεωρούμε ότι πρέπει να συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με καταστάσεις που θεωρούνται τελειωμένες, κακό του κεφαλιού μας. Εγώ είμαι εδώ για να λέω όμορφα πράγματα με τους φίλους μου. Να βάζω όμορφα κομμάτια με σημασία... Δεν χρησιμοποιώ τις ατάκες κανενός εις βάρος του.

Και σας ρωτώ, όχι πείτε μου αν είμαι παράλογη. Αν ερχόταν κάποιος και χρησιμοποιώντας τις ατάκες σας, σας έκανε επίθεση (αν και δήλωσε ότι τίποτα δεν είναι προσωπικό και ναι ξέρω όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται, όποιος έχει τη σφίγγα σφίγγεται και στην τελική όποιος έχει τη μέλισσα μου να τη φέρει πίσω γιατί ξεχειμωνιάσαμε επιτέλους χαχαχαχα) τι θα κάνατε? Πόσο θα κρατιόσασταν? Θα απαντάγατε και με ποιο τρόπο? θέλω ειλικρινά τη γνώμη σας. Γιατί δεν είναι δυνατό να συμβαίνουν τόσες μαζεμένες μαλακίες μεταξύ μεγάλων ανθρώπων. Εκτός και αν δεν είμαστε ή μιλάμε Κογκολέζικα.... Θέλω να μου πείτε σας παρακαλώ. Βγάτε με από το αδιέξοδο μου. Και ότι ψηφίσει η πλειοψηφία αυτό θα γίνει... Αυτό θα ακούσω και έτσι θα πράξω....

Αρκετά μουρμούρισα πάλι νιάου μου καλέ.... Είδες για να μην αλλάζουν οι ρόλοι... χαχαχαχα

Ακόμα μια αφιέρωση....

Επειδή αυτές τις μέρες με έχουν πιάσει οι αφιερώσεις, μου επιτρέπετε να κάνω μια ακόμα αφιέρωση??? Ευχαριστώ.... Το κομμάτι τα λέει όλα.... Σε κοιτάω και μέσα μου ξέρω ότι δεν θα είμαστε μαζί. Τους λόγους τουςξέρεις καλύτερα... Αν ήθελες θα το έκανες το βήμα. Και περιμένεις από μένα να κάνω το βήμα, να σου δώσω ώθηση για το οτιδήποτε θέλεις να κάνεις? Όχι δεν θα το κάνω. Όχι γιατί είμαι εγωίστρια κλπ κλπ, αλλά γιατί έτσι πρέπει να γίνει. Εσύ ξέρεις τι έχεις στη ζωή σου αυτή τη στιγμή, τι μπορώ να σου δώσω, και αν τα θέλεις... Δεν σου ζητάω να ρισκάρεις, δεν έχει νοημα να απαιτήσω τίποτα από σένα.... Θέλω μόνο να σου πω ότι εγώ είμαι εδώ και περιμένω. Να δεις και να καταλάβεις. Συγνώμη που η μοίρα με έφερε στο δρόμο σου και σένα στο δικό μου. Συγνώμη που σε βάζω σε διαδικασίες και σκέψεις. Και να μαι... λέω συγνώμη και απολογούμαι.... Που δεν το κάνω ποτέ και το ξέρεις.... Αλλά αν δεν τα πω κάπου θα σκάσω γιατί σε σένα αποκλείεται να πω λέξη... Τώρα να τύχει και διαβάσεις κάνε ότι καταλαβαίνεις.... Αυτά.... Πολλά είπα. Και δεν παίρνω τίποτα πίσω... Τίποτα απολύτως...

Μια πολύ ιδιαίτερη μέρα

Σήμερα είναι μια πάρα πολύ ιδιαίτερη μέρα για μένα. Σήμερα γιορτάζει το άλλο μου μισό. Η ανάρτηση αυτή είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε ένα πρόσωπο που είναι δίπλα μου τα τελευταία 4 χρόνια περίπου....Η αδερφή ψυχή μου, η καλύτερη μου φίλη, η αδερφή που ποτέ δεν είχα. Η Ελισάβετ μου. Το κοριτσάκι μου.
Αγαπημένη μου χρόνια σου πολλά. Να είσαι πάντα γερή, υγιής, ευτυχισμένη... Να με συνεφέρνεις πάντα και να μείνει πάντα κοντά μου σαν τη φωνή της λογικής μου, που με προσγειώνει στην πραγματικότητα και που πάντα στέκεσαι δίπλα μου σε ότι και αν αποφασίσω. Που με ακούς πάντα με υπομονή, με κατανόηση. Που ακούς όλα τα βρισίδια του κόσμου....

Θέλω να σε ευχαριστήσω για όλα αυτά τα χρόνια που είσαι κοντά μου... Να ξέρεις ότι σε αγαπάω πολύ πολύ πολύ (και ας μη στο δείχνω... χαχαχα) και θα είμαι δίπλα σου πάντα ότι και αν συμβεί, όποτε με χρειαστείς. Το κομμάτι που ακολουθεί, είναι μεν μελαγχολικό, αλλά μου το ζήτησες χθες. Και επειδή το λατρεύω κοριτσάκι μου για σένα....

Σε όλους τους Γιώργους

Χρόνια πολλά σε όλους σας..... Σε όλους τους Γιώργους που γιορτάζουν σήμερα.....

Το κομμάτι μου αρέσει πολύ. Και θέλω να το αφιερώσω στον Alterego που σήμερα γιορτάζει... Φίλε μου καλέ να σε χαίρεται η όμορφη οικογένεια σου και να είσαι πάντα καλά και ευτυχισμένος.... Φωτεινάκι μου να τον χαίρεσαι... Και η αφιέρωση και για σένα που σου αρέσει πολύ η Ελευθερία....

Επιπλέον θέλω να το αφιερώσω σε δύο μάτια.... Πράσινα.... Ξέρουν αυτά....

Πιες... σ'όλες τις ωραίες μας στιγμες.....

Ένα τραγούδι που όλοι χορέψαμε, χτυπηθήκαμε, τραγουδήσαμε, φωνάξαμε.

Εγώ ακόμα και σήμερα τραγουδάω δυνατά και χοροπηδάω χαρούμενη πάνω κάτω...

Μου φτιάχνει τη διάθεση! Να είστε καλά, και καλή διάθεση να έχουμε. Είναι Άνοιξη και δεν γίνεται να είμαστε μίζεροι...

Σας φιλώ

Is this love???

Καλημέρα να έχουμε με κάτι χορευτικό...

σας φιλώ

Για να ξεκινήσει καλά η εβδομάδα μας

Ένα υπέροχο τραγούδι για να ξεκινήσει καλά η εβδομάδα μας....

Το αγαπώ πολύ και χορεύω σαν την τρελλή κάθε φορά που το ακούω....



Ελευθερία Θεά....

Καλή εβδομάδα να έχουμε όλοι μας....

Ένα γλυκό ευχαριστώ

Καλημέρα σε όλους σας. Καλή Ανάσταση σας εύχομαι με όλη μου την καρδιά. Όλες οι ευχές του κόσμου να σας συντροφεύουν....

Σήμερα λοιπόν νιώθω την ανάγκη να πω δυο λόγια σε όλους σας. Λόγια ψυχής. Όταν ξεκίνησα να γράφω σε αυτό το blog δεν περίμενα ποτέ αυτό που βιώσα. Γνώρισα ανθρώπους πολύ ενδιαφέροντες και διαφορετικούς. Κάποιους από εσάς σας γνωρίζω μέσα από τις αναρτήσεις και τα σχόλια σας, κάποιους άλλους σας γνώρισα από μια πιο στενή επικοινωνία. Και η αλήθεια είναι ότι κερδίζω καθημερινά πολλά και υπέροχα πράγματα από εσάς. Θέλω λοιπόν να πω δυο λογάκια για όλους σας, έτσι για να δείτε ο ένας τον άλλο μέσα από τα μάτια μου. Να σας ευχαριστήσω με τον τρόπο μου που ανεχτήκατε τις κακίες, την γκρίνια και την τρελλάρα μου....

Και ξεκινώ όχι αλφαβητικά, ούτε η σειρά έχει κάποιο νόημα....

Alterego και Φωτεινάκι μου. Αισθάνομαι λες και με βάζετε μέσα στο σπίτι σας. Με τα σχόλια, με τις μουσικές (αν και μας το κλείσανε το Σκυλάδικο). Με τους πίνακες, με τις σκέψεις, με τη γνωριμία έστω και μικρή με τα παιδάκια σας μέσα από τις σκέψεις και τις αναρτήσεις τους. Να είστε καλά, και σας ευχαριστώ που είστε εδώ καθημερινά....

Chicagrieca γλυκό μου κορίτσι... Οι ιστορίες σου με πάνε ένα βήμα πιο μακρυά. Τα αστεία που λέμε και οι βλακειούλες που έχουν νόημα όμως στο όταν έχεις κάτι να πεις... Είσαι ένας άνθρωπος που καταλαβαίνει τη μιζέρια και τις σκέψεις μου. Και σε ευχαριστώ ξέρεις εσύ γιατί.

Mistress, ότι και να πω είναι λίγο. Και δεν θέλω ου..... Σε γνωρίζω μέσα από τις αναρτήσεις σου, και γουστάρω τρελλά αυτό που κουβαλάς. Γιατί επιτέλους ένας άνθρωπος που τα λέει και δεν κολώνει. Που μας τα κάνει 50άκια, και γουστάρουμε. Που μου φιτάχνεις το κέφι με όλα. Να είσαι καλά.....

Giga Κλπ κλπ.... το έταιρο συγγραφικό ήμισι της κοπελιάς από πάνω....δεν υπάρχεις αλήθεια. Ψοφάω στο γέλιο κάθε φορά που είτε με σχόλια είτε με αναρτήσεις λες ότι θέλεις να πεις. Είσαι η έταιρη πλευρά της μαλακίας που με δέρνει.... χαχαχα για καλό το είπα....

Αριστόδημος...... σου έχω ξαναπεί ότι έχεις ένα τρόπο να τα λες και να συνδυάζεις όλα όσα δεν υπήρχε περίπτωση να κάτσω να διαβάσω που με κάνεις όχι μόνο να τα διαβάζω, αλλά να τα θυμάμαι κιόλας..... Συνέχισε την πολύ πολύ καλή δουλειά που κάνεις.... περιμένω......

Γατούλη.... νιαρ νιαρ, μιαου μιάου..... Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ.... Δεν ξέρω αλήθεια....είσαι κάθε μέρα εδώ να τα λέμε.... να σχολιάζουμε. να μας λές και να βάζεις όμορφα κομμάτια..... να είσαι και εσύ καλά.... και μακρυά από ψαροκόκκαλα....

Νίκο, το ξέρεις ότι κάθε μέρα είμαι εκεί, περίεργη για τις μουσικές και τα σχόλια σου. Πολύ καλές επιλογές καθημερινές, μακρυά από τα δικά μου ακούσματα. Μακρινές αλλά πάντα κοντινές.... Γιατί μπορεί να μην τα ξέρω τα κομμάτια (φτου μου) αλλά τα αισθάνομαι οικεία.... Τώρα που πήρες φόρα, δώσε κιάλλα τραγούδια στο λαό..... φιλιά πολλά, και ελπίζω να περνάς καλά....

Λιονταράκι γλυκό.... μας μαθαίνεις υπέροχες ιστορίες και γεγονότα για τα πολυλατρεμένα ζωάκια. Και έπαθα πλάκα όταν ξεκίνησες την ιστορία με το Μικρό Πρίγκηπα.... Περιμένω πάντα με αγωνία να δω τη συνέχεια (περιέργεια θα το έλεγα χαχαχαχα). Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε αυτά που γράφει, όποιους σας ενδιαφέρουν απίθανες ιστορίες των ζώων. Μπορεί να πάρουμε όλοι μαθήματα ζωής.

Λύκε λύκε είσαι εδώ????? Μα τόσες κουλαμάρες μαζεμένες?????χαχαχαχα, Μα πες μου που τα βρίσκεις όλα αυτά τα κουλοθέματα, τα οποία πέρα από την πλάκα που κάνουμε είναι πολύ ξεχωριστά το καθένα. Και με κάποια σοβαρότητα που αχνοφαίνεται στο βάθος κήπος... Αλλά έχω μια παρατήρηση να κάνω. Δεν ξέρω αν στο έχει πει κανένας άλλος, κάνει πολύ ώρα να κατέβει η σελίδα σου.... Αλλά και από την άλλη, τι κακός λύκος θα ήσουνα???? Δεν έχει νόημα....

Alma Libre.... καλωσήρθες και πάλι κοντά μας. Μας έλειψες πολύ, στο είπα... Με έχεις βάλει σε σκέψεις, σκέψεις μελαγχοληκές, σκέψεις βαριές τις τελευταίες μέρες, αλλά το προτιμώ από το να μην έχω τπτ από σένα. Εξάλλου, γράφεις τόσο όμορφα που όλα τα άλλα είναι απλά λεπτομέριες.....

Carinaki, ή αλλιώς το έταιρο ήμισι της κοριτσάρας μας πιο πάνω..... Εσύ και οι λάμπες σου μου φωτίζουν το δρόμο (ζωγράφισα πάλι). Και αν ψάχνεις ακόμα τους αναγνώστες σου, εδώ είμαστε. Φανατικοί, και καθημερινοί....

117, πιτσιρίκι της παρέας μας. Χαίρομαι που σε διαβάζω. Τα θέματα είναι πάντα ενδιαφέροντα, και με προβληματίζουν (καλά θα κάω στο τέλος....) συνέχισε την καλή δουλειά ποτέ όμως σε βάρος του διαβάσματός σου...... έχεις να πας προς τον στόχο σου....

Πιθηκάκι.... μετά το ψυχικό ξεβράκωμα εξαφανίστηκες..... χαχαχα γιατί καλέ????? τι πάθαμε???? τι μας συνέβη???? γύρνα πίσω καλέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε και θα σου δώσω μπανανούλα στο υπόσχομαι....

Λενάκι.... απλές καθημερινές και αληθινές ιστορίες μας κάνουν παρέα, και μας δίνουν αφορμές για σκέψεις όμορφες. Και εσένα σου έχω μια μικρή απουσία, αλλά χαλάλι σου. Και όποτε έχεις ξανά χαλασμένη διάθεση ξέρεις.... Ζητάς βοήθεια και αμέσως έρχεται το χαζοτράγουδο χαχαχαχαχα

Σκρουτζάκο νόμιζες ότι θα σε ξέχναγα???? Γίνεται???? Αν και ο αγαπημένος μου πάπιος είναι ο Γκαστόνε (ήταν και ομορφόπαιδο χαχαχαχα) σε συμπάθησα χαχαχαχα. Πάντα εδώ, πάντα με σχόλιο, πάντα να δώσεις το παρόν για ευχές, για οτιδήποτε. Πάντα με χαρούμενες αναρτήσεις, παραμύθια, ανέκδοτα, έθιμα, κλπ κλπ. Συνέχισε έτσι, μας αρέσεις....

Ταξιδευτής... Δεν έχω λόγια. Δεν μπορώ να πω τπτ (περίεργο για μένα)... Οι αναρτήσεις μιλούν μόνες τους. Αν πεις κάτι νομίζω ότι θα τις χαλάσεις.....

Θέλω να κλείσω τα σχόλια μου με δύο πολύ ιδιαίτερους ανθρώπους.... Ξεκινώντας θα μιλήσω για τον Sailor. Είναι κάποια πράγματα που σε κάνουν να θέλεις να γίνεσαι καλύτερος. Ο άνθρωπος αυτός μου γνώρισε τη μαγεία των Blog. Ένας άνθρωπος που έχει δώσει την ψυχή του για τα Blog του (είναι πολλά αλλά όλα αξίζουν....) Ένας άνθρωπος τόσο ιδιαίτερος και τόσο φιλοσοφημένος για τη ζωή που καμιά φορά τρομάζεις. Βλέπετε η εμπειρία και οι δυσκολίες της ζωής στην πράξη σου δίνουν το δικαίωμα να μιλάς και να έχεις άποψη... Καλοτάξιδες να είναι οι θάλασσες του μυαλού σου, να μας χαρίζεις πάντα εξαιρετικές φωτογραφίες, σκέψεις, τραγούδια κλπ κλπ. Σε αγαπάω πολύ πολύ πολύ (αν και δεν στο λέω συχνά....)

Και τέλος, αν και νομίζατε ότι είναι outsider θα μιλήσω για τον Loner (ναι ναι.... ). Μια ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου. Όσοι διαβάζετε ξέρετε. Ορισμένες φορές τα λόγια για κάποιον είναι περιττά. Σε προλαβαίνουν καταστάσεις, σχόλια και αναρτήσεις. Και θέλω εδώ να σταθώ και να πω κάτι απλό και από καρδιάς.... Συγνώμη αν σε αδίκησα στο παραμικρό.... Μπορεί και να έκανα λάθος.... Δεν θα μάθω ποτέ.... Αν και δεν θα σχολιάζω να ξέρεις ότι πάντα θα διαβάζω αυτά που γράφεις και φαντάζομαι ότι θα ξέρεις ήδη τις απαντήσεις μου....

Αυτά, και αν κάποιον ξέχασα, θα ακολουθήσει και άλλη σχετική ανάρτηση.

Να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τους ευατούς σας, τους ανθρώπους που αγαπάτε, και προπαντώς να είστε εδώ κοντά μας.....

Σας ευχαριστώ και πάλι απο ψυχής........

Άννα

Archive

Σας καλησπερίζω σήμερα με το απόλυτο τραγούδι του λατρεμένου μου συγκροτήματος....

Να είστε όλοι καλά.

Καλή Ανάσταση και να περάσετε όμορφα....

Σας φιλώ
Άννα......

Τέλος η γκρίνια

Τέλος η γκρίνια, τέλος η μουρμούρα, τέλος η ένταση, τέλος όλη η αρνητική ενέργεια....

Μεγάλη λέξη το Τέλος. Και ναι φίλοι και εχθροί, από σήμερα τέλος η μουρμούρα μου. Όσο μουρμούρισα μουρμούρισα. Από σήμερα και στο εξής, θα γίνω η παλιά καλή Boubou, που έλεγε χαζομαρίτσες, που έβαζε χαρούμενα τραγουδάκια, που έβαζε πίνακες, που σας κέρναγε ποτάκι και καφέ. Γιατί όλα έχουν ένα όριο....

Και εύχομαι σε όλους μας, να είμαστε καλά, να γεμίσουμε με θετική ενέργεια από τους γύρω μας (όσους είναι θετικοί). Τις προάλλες που γιόρταζε η πολυαγαπημένη μου Mistress, (ναι ναι ναι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ) της έδωσα μια ευχή που θέλω να τη δώσω σε όλους σας, γιατί τελικά εκ των υστέρων το κατάλαβα.

Εύχομαι λοιπόν να έχετε κοντά σας ανθρώπους που το αξίζουν να είναι κοντά σας. Και μόνο αυτούς. Να χαίρεστε όλοι τις οικογένειες σας, τους φίλους σας, τον έρωτά σας, την κάθε στιγμή σας. Να περάσετε όμορφα αυτές τις μέρες, και να ξεκινήσουμε όλοι μια περίοδο αναγέννησης και ανάστασης από ότι μας σκλαβώνει.

Και από αύριο επιστρέφω δριμύτερη. χαχαχα και αυτό δεν είναι απειλή, είναι υπόσχεση!

Να είστε όλοι καλά που ανεχτήκατε τη γκρίνια και την κακή μου διάθεση... Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!!!

Φιλιά σε όλους σας.....

Δεν μου αρέσει να απολογούμαι

Δεν μου αρέσει να απολογούμαι... Αυτός είναι ο τίτλος του θέματος μας σήμερα. Και έχω λόγο φίλοι μου που το λέω....

Στη ζωή μου δεν έχω μάθει να απολογούμαι για τις πράξεις μου σε κανέναν. Πείτε με εγωιστικό γουρούνι, πείτε με αναίσθητη, πείτε με όπως θέλετε. Αλλά όπως έχω ξαναπεί και στο παρελθόν, έτσι είμαι, και έτσι θα μείνω. Δεν έχω απολογηθεί για το όσα έχω κάνει, σωστά ή λάθος σε κανέναν. Ούτε στους γονείς μου, ούτε στους κολλητούς μου. Και έρχομαι να ρωτήσω..... Γιατί πρέπει να απολογούμαι σε όλους τους άλλους????

Όταν παίρνω αποφάσεις για κάτι, είμαι ενήμερη και συνειδητοποιημένη για τις συνέπειες των πράξεων μου. Ακόμα και αν μπλέκονται στη μέση κάποιοι άλλοι, (παράπλευρες απώλειες θα έλεγα) φροντίζω να είμαι ξεκάθαρη. Αν ο άλλος δεν καταλαβαίνει τι του λέω, δικό του πρόβλημα. Αν έχει τσακωθεί με την αλήθεια, τρώγεται με τα ρούχα του, τσακώνεται με τον εαυτό του ή μου το παίζει ιστορία, και πάλι δεν με αφορά. Και ναι είμαι απόλυτη!

Θέλω λοιπόν να σας ρωτήσω το εξής πολύ απλό πράγμα.... Απολογείστε? Σε ποιον και γιατί? Ποιος είναι ο λόγος να δίνουμε εξηγήσεις για τα πάντα? Νομίζω ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα και όχι Κογκολέζικα, εκτός και αν δεν το έχω καταλάβει.... Θεωρώ μεγάλη μαλακία από μέρους μας να πιεζόμαστε και να φτάνουμε σε σημείο, να λέμε τις σκέψεις και τη θεωρία μας για το οποιοδήποτε θέμα και να φέρνουμε τον άλλο σε δύσκολη θέση, γιατί ξέρετε καμιά φορά δεν είναι όλοι προετοιμασμένοι να ακούσουν την πραγματικότητα ως έχει. Και να τους πληγώνουμε, ή τουλάχιστον έτσι να λένε. Γιατί τελικά, ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του. Και δεν ξέρω αν στην τελική υπάρχει μια δόση αλήθειας ή απλά λέμε παπαριές.... Γιατί δεν είναι δυνατό σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, που ίσως να γνωρίζεις κάποιον ή κάποιους να έχουν την απαίτηση να γίνουν ενεργά μέλη της ζωής σου. Ίσως σε ένα ιδανικό κόσμο του παραμυθιού, όλα να ήταν καλά, και εύκολα. Αλλά έχω μάθει να περνάω μόνη μου τις δυσκολίες και να βασίζομαι μόνο στον εαυτό μου. Και τραβάω το ζόρι και την ανηφόρα μου (όπως όλοι εξάλλου, δεν αποτελώ εξαίρεση σε καμιά περίπτωση) και γουστάρω, γιατί γίνομαι καθημερινά καλύτερος και πιο δυνατός άνρθωπος.

Το λούκι του καθενός είναι δική του υπόθεση. Και προσωπικά, δεν μου αρέσει να μιλάω για το λούκι μου. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι περνάμε. Και η ζωή για κάποιους είναι χαμογελαστή, τότε μαγκιά τους. Για εμάς που μπήκαμε στο λούκι από παιδιά, και είδαμε που πάνε τα 4, και δεν ζούμε στον κόσμο της Κουκουρούκου, τα πράγματα είναι πιο απλά. Δεν θα ζοριστώ για κανέναν, δεν θα δώσω λόγο σε κανέναν. Δεν θα εξηγήσω τπτ γιατί απλά δεν έχω ούτε το χρόνο ούτε το κουράγιο....

Πρόσφατα, άρχισα να βγαίνω από τη γυάλα μου, και να αντιλαμβάνομαι ότι κάνεις δεν με καταλαβαίνει. Εντάξει όχι και κανείς, λίγοι που με ξέρουν, και που σκέφτονται το ίδιο με εμένα. Λίγοι λέω..... ελάχιστοι..... Τόσο λίγοι που έχω αρχίσει να ανησυχώ..... (λέμε τώρα)

Για παράδειγμα, γιατί πρέπει να απολογηθώ για τις αποφάσεις που παίρνω για τη ζωή μου? Δική μου δεν είναι, τη κάνω ότι θέλω, της βάζω φωτιά και την κάνω στάχτη... Αποφασίζω τι είναι καλύτερο για μένα μόνη μου χωρίς τη βοήθεια του κοινού.... Γιατί καλό το κοινό, αλλά τελικά, αν δεν δείς μόνος σου τι παίζει, χέστα.... Δεν κλαίγομαι στους φίλους μου, δεν πρήζω κανέναν, δεν υπάρχω απλά όταν κλειδώνω.....

Είμαι παράλογη? Είναι στραβός ο γυαλός ή στραβά αρμενίζω??? Ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος και άντε να δούμε.... χαχαχαχα

Όχι αλήθεια, θέλω να μου πείτε? Απολογείστε? Συχνά? Αισθάνεστε καλά γι αυτό? Καταπιέζετε? Είμαι παράλογη? Μήπως είμαι τρελλός, μήπως τα έχω χαμένα που λέει και ο Θεός Νότης? (γιατί έχω και επίπεδο λέμεεεεεεεεεεεεε χαχαχαχα)

Περιμένω, να μου πείτε, να μάθω κάτι, να αλλάξω γνώμη ή να τη δω αλλιώς, κάτι τέλος πάντων, να καταλάβω τι παίζει, πως κινείται ο κόσμος, να διορθωθώ βρε αδερφέ.....

Beathless

Ταιριάζει με τη διάθεση μου απόψε. Και με τρελλαίνουν αυτοί οι στίχοι... Τα λένε όλα απλά.....

Δομίνικος Θεοτοκόπουλος

Επειδή πρέπει να μπω στο κλίμα, αποφάσισα να βάλω ένα πίνακα που μόλις τον είδα μου θύμισε Πάσχα. Κάτι τα χρώματα, κάτι η ατμόσφαιρα που μου βγάζει...
Εύχομαι να μου βγει το κλίμα των ημερών, γιατί την πρώτη μου χρονιά που δεν θα δουλεύω, θέλω τουλάχιστον να το απολαύσω!!!!

Αγαπημένες μου ταινίες

Μετά από πρόσκληση της λατρεμένης Chica Griega θα σας αποκαλύψω και εγώ τις αγαπημένες μου ταινίες...

1. όπως και πριν Ο δράκουλας του Κόπολα. Τη λατρεύω αυτή την ταινία, μου αρέσει τραγικά ο Gary Oldman, παίζει απίστευτα. Και όλη αυτή η ατμόσφαιρα με συναρπάζει.

2. Fight Club. δεν θα ξεχάσω ποτέ το κάψιμο που έφαγα στο τέλος, είχα μείνει κάγκελο. Αν και δεν συμπαθώ τον Brad Pitt, μου άρεσε ιδιαίτερα στο ρόλο του κακού παιδιού....

3. Tomb Raider, I love... παίζω και το παιχνίδι και κάνω σαν χαζό καλέ.... και αυτή η Αντζελίνα, μα ίδια τέλος πάντων... τι να πω (Outsider είναι οι ταινίες της σειράς αλλά εμένα μου αρέσουν)

4. το κοράκι... Δεν έχω λόγια, τι να πω. Τα λέει όλα η ταινία....

5. Ερωτευμένη Τζείν, με τη ζωή τησ Τζέιν Όστιν. Απλή και ρομαντική ταινία.

6. Έρωτας στα χρόνια της χολέρας. Απίστευτη ταινία, απίστευτη μεταφορά του βιβλίου, απίστευτα όλα

7. Ο λαβίρυνθος του Πάνα. Δεν ξέρω αν την είδατε και αν σας άρεσε. Είχα καιρό να δω τόσο όμορφο παραμύθι.

8. Το ορφανοτροφείο του Gillermo del Torro. Είχα καιρό να δω τόσο πετυχημένο θρίλερ. Όσοι δεν το είδατε τρέξτε....

9. Γενικότερα οι ταινίες του Batman, είναι ο αγαπημένος μου υπερήρωας....

10.Atonement, φανταστική ταινιά λατρεμένη ηθοποιός Keira Nightely

11. και θα κλείσω με μια άλλη αγαπημένη μου (λατρεμένη θα έλεγα). Περηφάνια και προκατάληψη. Πάλι με την Keira. Αυτή την ταινία την βλέπω συνέχεια και εύχομαι να ζήσω έναν τέτοιο έρωτα να και χλωμή με βλέπω... χαχαχα

Αυτά... και οι 11 είναι υπέροχες, και σας τις προτείνω με το φτωχό μυαλό μου να τις δείτε....

Όποιος δεν έχει παίξει και θέλει, ας παίξει, πλάκα έχει...

φιλιά σε όλους σας....

Archive Goodbye

Αντίο.... ένα αντίο μελαγχολικό. Ένα αντίο που μόνο κάποιοι μπορούν να το αισθανθούν!
Αντίο σε όλα όσα μας κρατάνε πίσω, σε όσους δεν μας γνωρίζουν γιατί δεν μπήκαν στον κόπο, σε όσους μας καταπίεσαν, σε όσους δεν μας αγάπησαν όσο αξίζαμε.

Αντίο και ας πληγωθούμε, αντίο και ας πονέσουμε, αντίο και ας μείνουμε μόνοι....

Για να τελειώσει καλά η μέρα μας...

Θέλω να το αφιερώσω σε όλους όσους απόψε το βράδυ θα είναι μόνοι. Ευχαριστώ που μου το θύμησες.... Ευχαριστώ για τη λιγοστή παρέα..... Αρκούσε τελικά.....

Ανακάλυψη.....

Ένας πίνακας σήμερα που μου αρέσει ιδιαίτερα. Boticceli. Λέγεται μπροστά από τις πύλες. Αν μπορώ να το μεταφράσω σωστά. Μην με ρωτήσετε γιατί μου αρέσει. Δεν μπορώ να πω. Ούτε να τον αναλύσω, άλλωστε δεν είμαι και ειδική. Κάτι μου έκανε όμως, κάτι μου με φόρτισε απογευματιάτικα....

Μετά από πρόσκληση

Μετά από πρόσκληση του Κακού λύκου (ΑΧ έτσι και σε πιάσω την έβαψες χαχαχα) θα παίξω και εγώ το παιχνιδάκι μας. Θα σας αποκαλύψω 10 μικρά μυστικά του εαυτού μου και 1 αγαπημένη μου ταινία. Ξεκινάω λοιπόν από τα 10 μικρά μου μυστικά...

1. Λατρεύω τη σοκολάτα. Δεν ζω χωρίς αυτή. Και αν είναι και λευκή, τότε λιώνω....
2. Κάθομαι με τις ώρες και κουτσομπολεύω. Λατρεμένο σπορ με κολλητή και κολλητούς....
3. Όταν δεν αντέχω κάτι στραβώνω τη μούρη μου τόσο που κάνει ρυτίδες.
4. Όταν ξεγράφω κάποιον το κάνω οριστικά. Δεν γυρίζω πίσω ποτέ....
5. Τραγουδάω συνέχεια. Όλες τις ώρες, όλα τα τραγούδια. Και είμαι και κακοφωνίξ....
6. Χορεύω συνέχεια. Συνέχεια όμως, και στον ύπνο μου....
7. Μέχρι να πω σε κάποιον τι αισθάνομαι του βγάζω την παναγία....
8. Είμαι τραγικά παρορμητική..... και το έχω πληρώσει πολλές φορές....
9. Δεν μου αρέσει να πλησιάζουν τα παπούτσια μου... Παθαίνω κρίση αν τα λερώσουν ή τα πατήσουν....
10. Ασχολούμαι πάρα πολύ με μαλακίες... Μπορεί να κολλήσω με κάτι και να μείνω εκεί με τις ώρες. Χθες είχα κολλήσει με κάτι φωτάκια στη θάλασσα και έμεινα να τα κοιτάω με τις ώρες....

Και η αγαπημένη μου ταινία.... Αν και δεν μπορώ να αποφασίσω, θα σας γράψω αυτή που μου ήρθε με τη μια στο μυαλό μου. Δράκουλας του Κόπολα.... Απλά, την λατρεύω αυτή την ταινία, την βλέπω συνέχεια....

Μια υπέροχη μέρα δεύτερο μέρος

Μόλις γύρισα. Από το πρωί είχα τον ασυμμάζευτο....

Η μέρα μου ξεκίνησε με περίπατο στην Ερμού, στα μαγαζιά. Κόσμος πολύς, φασαρία. Μια φασαρία που όμως δεν με ενόχλησε. Ίσως να μου έλειπε αυτή η φασαρία τον προηγούμενο καιρό. Ίσως να την αποζητούσα....

Συνέχισα με καφέ, στο αγαπημένο μου καφέ στην Πλάκα, τον Οιωνό, όπου ήπια τον καφέ μου χωρίς λιακάδα, γιατί μας τα ψιλοχάλασε ο καιρός, και μετά τον καφέ ακολούθησε μπυρίτσα. Έτσι για να χαλαρώσουμε περισσότερο....

Στη συνέχεια, περπάτησα μέχρι το θησείο. Και από εκεί, (άσχετα πάντα) κατέληξα στα βραχάκια στη Γλυφάδα, όπου χάθηκα αγναντεύοντας τη θάλασσα. Έκατσα αρκετή ώρα, παρατηρώντας τους ψαράδες, τα σκάφη που περνούσαν, τη συννεφιά που έφτιαχνε μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Και το μυαλό μου άδειασε. Κενό απόλυτο. Είχα πολλά χρόνια να αισθανθώ έτσι. Και το απολαμβάνω. Για πρώτη φορά στη ζωή μου απολαμβάνω το άδειασμα αυτό....

Ελπίζω να είχατε όλοι μια όμορφη μέρα.

Σας φιλώ

Μια όμορφη μέρα

Σάββατο σήμερα. Επιτέλους!! Ατέλειωτη μου φάνηκε αυτή η εβδομάδα... Δύσκολη, με εντάσεις, με γκρίνια αλλά και κάτι μικρό και θετικό....

Τόσα χρόνια που δουλεύω, πάντα δούλευα τα Σάββατα. Είχα μόνο μια Κυριακή και αν, να κάτσα να ξεκουραστώ και εγώ.... Μόλις όμως άλλαξα δουλειά και ξέμπλεξα από τα εμπορικά καταστήματα, άρχισα να εκτιμάω το Σάββατο και να αντιλαμβάνομαι πόσο στερημένο άτομο ήμουν. Ακόμα πιστέψτε με δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι κάθομαι, ότι δεν πάω για δουλειά. Πάντα έχω την αίσθηση ότι έχω αργήσει στο μαγαζί.... Αλλά όχι, έχω τη μέρα για μένα. Γι αυτό και εγώ σήμερα, θα πάω μια μεγάλη βόλτα στη λιακάδα. Μυρίζει Άνοιξη έξω. Και η Αθήνα την Άνοιξη είναι υπέροχη.

Τα στενά της Πλάκας, του Θησείου, του Ψυρρή, γεμίζουν κόσμο. Χαρούμενο πλήθος. Μυρίζει Άνοιξη. Μυρίζουν οι λεμονιές, Μυρίζει η ατμόσφαιρα. Και έχει άλλη ατμόσφαιρα κάτω στο κέντρο. Μια ατμόσφαιρα που δεν την αλλάζω για κανένα λόγο. Αισθάνομαι ότι είμαι σε άλλο πλανήτη. Την αγαπάω την Αθήνα. Εκεί γεννήθηκα, εκεί μεγάλωσα, εκεί έκανα την πρώτη μου κοπάνα, εκεί ερωτεύτηκα, εκεί βγήκα το πρώτο ραντεβού μου, εκεί κρύβομαι όταν όλα με πνίγουν, εκεί περνάω καλά.

Και ας ακούω τόσα για την Αθήνα. Για μένα θα είναι το σπίτι μου, ο τόπος μου. Ταλαίπωρη Αθήνα. Δεν σε εκτιμάνε όσο σου αξίζει. Αλλά όλοι κάποια στιγμή θα καταλάβουν την ομορφιά που βλέπουμε εμείς. Εμείς που μεγαλώσαμε στο κέντρο, στα εξάρχεια, στο Λυκαβηττό, στο Κολωνάκι, στο Γκάζι, στην Ερμού, σε όλο το κέντρο. Και που σήμερα, βλέπουμε το χάος αλλά δεν τα παρατάμε. Τίποτα δεν θα με πάρει μακρυά από το κέντρο. Τίποτα δεν θα με πάρει μακρυά από τις αναμνήσεις μου. Και ας γκρινιάζω, και ας φωνάζω ότι κουράστηκα. Μόλις διανοηθώ ότι μπορεί να φύγω από τον τόπο μου, με πιάνει πανικός.

Να έχετε ένα όμορφο πρωινο. Βγείτε στον ήλιο. Έχει υπέροχη μέρα σήμερα. Ανακατευτείτε με τον κόσμο. Θα σας κάνει καλό....

Φιλιά σε όλους σας....

Army of Lovers

γκέι ξεγκέι εμένα μου θύμισε τα νιάτα μου... χαχα.

Τελικά δεν έχω καμιά λογική συνέχεια στη μουσική μου. Ότι να ναι. Με ότι αρχίσει η τελειώσει η μέρα μου!!!

Θα σας προσκαλέσω σε ένα παιχνιδάκι

Επειδή πολλά παιχνιδάκια κυκλοφορούν ανάμεσα μας.... χαχαχα, λέω να ξεκινήσω και εγώ ένα, με την ευκαιρία της δικής μου αποκάλυψης.... Θα ήθελα να κάνετε μια αναρτησούλα, όσοι από εσάς θέλετε και μπορείτε, και να μας πείτε δυο λογάκια γι εσάς. Απλά, και αληθινά!!! Ιδού η πρόκληση.... Ποιος από εσάς θα την αποδεχεί??? Δεν θέλω να πιέσω κάποιους για να μιλήσουν, θέλω όποιος αισθάνεται την ανάγκη να πει κάτι να μας το πει...

Ευχαριστώ

Αυτή είμαι και σε όποιον αρέσω...

Λοιπόν σήμερα μετά από τη μέρα της υπέρτατης μαλακίας που βιώνω (το καταλάβατε από τις μουσικές μου επιλογές χαχα) αποφάσισα να σας πω δυο λογάκια για μένα.

Λοιπόν, το βασικό μου χαρακτηριστικό μου είναι ότι είμαι ξανθιά. Ναι ναι πλατίνα λέμε. Και το λατρεύω το χρώμα μου. Έχω στηρίξει την καρίερα μου πάνω στο μαλλί μου. Πλάκα κάνω. Τόσα χρόνια βάφω τα μαλλιά μου και κατέληξα σε αυτό το χρώμα γιατί μου αρέσω....

Ακούω και σκυλάδικα. Ναι ναι ακούω και σκυλάδικα. Και όχι μόνο ακούω, τα γουστάρω κιόλας. Γιατί όσες φορές ερωτεύτηκα, πόνεσα, έκλαψα, χώρισα, κλπ, υπήρχε πάντα ένα τραγούδι που με ακολουθούσε. Ακούω και τα υπόλοιπα τα "σοβαρά" αλλά ναι κυρίες και κύριοι πάω και μπουζούκια για να τα σπάσω.... όλοι πάμε και ας μην το παραδεχόμαστε....

Είμαι φοβερά εγωίστρια. Δεν υποχωρώ με τπτ. Που ο κόσμος να έρθει τούμπα, αν μου τη βιδώσει δεν κάνω πίσω που να χτυπιέστε.

Λέω ατάκες φωτιά κυρίως συνοδεία κακιούλας. χαχαχα. Είμαι λίγο πικρόχολη. Και συνδυασμό με έναν φίλο, που μας λένε το δίδυμο της μαλακίας, γιατί ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει. Δεν σας μένει άντερο αλήθεια. Στο γραφείο είμαστε σαν το muppet show. Και ακόμα χειρότερα.

Όσο εύκολα ενθουσιάζομαι, τόσο εύκολα μπορεί να προσγειωθώ. Φτάνει μια λέξη, ένα βλέμμα, μια ατάκα ένα σχόλιο για να ανέβω ή να προσγειωθώ. Και αυτό είναι και το βασικό μου ελάττωμα.

Είμαι κολλημένη με τη δουλειά. Γιατί αν δεν ήμουν, δεν θα μπορούσα να συντηρίσω τον εαυτό μου και να προσφέρω στο σπίτι μου όπως κάνω τόσα χρόνια.... Και όλα κινούνται με γνώμονα τη δουλειά μου. Είναι η μιζέρια μου.

Είμαι τελειομανής. Αν δεν κάνω κάτι σωστά θα σκάσω. Όχι απλά σωστά, τέλεια. Σε σημείο που ο άλλος γονατίζει. Που βαράει το κεφάλι του στον τοίχο με την υστερία μου.

Περπατάω ξυπόλητη. Ναι είμαι σαν γυφτάκι χειμώνα καλοκαίρι. Χωρίς κάλτσες. Χωρίς παντόφλες...

Αν δεν μου δώσεις τη σημασία που ζητάω την έκατσες. Αν με γράψεις, τότε την έβαψες. Θα σου κάνω τα ίδια και χειρότερα.

Είμαι πολύ εκδικητικός άνθρωπος....Γνήσιος Σκορπιος (Ωροσκόπος) σε περιμένω στη γωνία.... χαχα. Και ζώδιο και ωροσκόπος τσιμπάνε. Δαγκάνες το ένα, ουρά το άλλο, το νου σας.... χαχα

Είμαι πολύ πιστό άτομο. Πιστό στην οικογένεια μου, στους φίλους μου, στους συνεργάτες μου, σε αυτόν που θα καταφέρει να με κάνει να μην κοιτάω αλλού.....

Δεν καταλαβαίνω πολλά από τέχνη και ποίηση. Συγνώμη κιόλας που δεν είμαι κουλτουριάρα. Ίσως γιατί δεν είχα ποτέ χρόνο να ασχοληθώ με υψηλή φολοσοφία και λοιπές παπαριές.... Δουλεύω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σπούδαζα ταυτόχρονα οπότε τον ελεύθερο μου χρόνο σαν παιδί και εγώ, έβγαινα, έπινα κλπ κλπ.....

Δεν την παλεύω με τα δήθεν άτομα.... Ώπα ρε φιλαράκι άραξε. Σιγά θα σκοντάψεις. Όλο αυτό το "εγώ είμαι και κανένας άλλος" ή κορίτσια τώρα που ήρθα κόψτε τις φλέβες σας δεν τα αντέχω. Πέφτει πολύ κράξιμο....

Δεν την παλεύω με τους ξερόλες. Ναι τα ξέρεις όλα αλλά μην πάθεις και τπτ. Το καταλάβαμε ότι έχεις άποψη και την φωνάζεις. Οκ χαλάρωσε.... Το καταλάβαμε καλέ.... δεν χρειάζονται πολλές σάλτσες.....

Ναι λοιπόν αυτή είμαι. Μισήστε με λατρέψτε με το ίδιο μου κάνει. Δεν αλλάζω για κανέναν και για τπτ. Δεν έχω διάθεση να αλλάξω κανέναν, και απαιτώ το ίδιο και από τους
υπόλοιπους. Αν είναι δύσκολο να με αποδεχτείτε εσείς χάνετε. Και σας δίνω μια συμβουλή. Να ξεκαθαρίζεστε από την αρχή για το ποιος είναι ποιος γιατί μετά..... ακούς ατάκες και σε στέλνουν για βρούβες.... Να είστε καλά. Χάρηκα που συστηθήκαμε επιτέλους.....

Μάκης - Κωνσταντίνα

Γιατί επαναλαμβάνω.... ΈΧΩ ΚΑΙ ΕΠΙΠΕΔΟ!!!!!

Και ξανθιά και με επίπεδο.... ποιος τυχερός θα με πάρει.....

Για σήμερα Νότης.... Έτσι για αλλαγή

Γιατί έχω και επίπεδο λέμε.... χαχα

Θα ήθελα μια ηρεμία σήμερα

Επειδή είχα μια τραγική μέρα σήμερα στη δουλειά, ας αφεθούμε όλοι στον πίνακα που βλέπουμε... Calibotte. Απλός και κατανοητός. Που σίγουρα όλοι μας θα θέλαμε να χαθούμε σε αυτό το σπιτάκι, μακρυά από όλα.
Να είστε όλοι καλά, και άντε αύριο να είναι μια καλύτερη μέρα (που δεν το βλέπω)....

The Rasmus

΄
Είπα να βάλω ένα τραγουδάκι που αγαπώ ιδιαίτερα για να κλείσει καλά η πρώτη μέρα της εβδομάδας μας.

Άντε και αύριο να είναι καλύτερη μέρα.....

Μια αγάπη μικρή

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους σας. Να και ένα ελληνικό κομμάτι έτσι για αλλαγή...

Άντε να ξανρχίσουμε σιγά σιγά

έχω καιρό να σας βάλω εικονίτσα

Και επειδή σας ξεκίνησα με Νταλί, με Νταλί θα συνεχίσω.

Με πολύ αγάπη για όλους σας

Το πάθος

Σας έλειψα είμαι σίγουρη. Δεν σας ξέχασα η αλήθεια αλλά είχα άλλες ασχολείες. Σοβαρές, πολύ σοβαρές. χαχα. Σήμερα λοιπόν έρχομαι στο τίμιο σπιτικό μας να αναλύσω μια ακόμα έννοια. Την έννοια του πάθους. Μια έννοια τόσο μα τόσο ιδιαίτερη για όλους μας.

1. Το πάθος για ζωή. Θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας έντονα, χωρίς υποχωρήσεις και μετριότητες. Να ζήσουμε το περισσότερο που μπορούμε, όσο καλύτερα μπορούμε. Να απολαύσουμε το σύντομο πέρασμα μας από τη γη, και να δούμε όσο περισσότερα πράγματα μπορούμε. Και πρέπει να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο. Να μην ζούμε δυστυχισμένοι και καταπιεσμένοι. Δεν υπάρχει νόημα. Αποτάξτε όλα όσα σας προβληματίζουν, σας καταπιέζουν και σας στενοχωρούν. Ζήστε χωρίς όρια, ζήστε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία.

2. Το πάθος για τις καταχρήσεις. Κατάχρηση μπορεί να είναι το φαγητό, τα γλυκά, τα τσιγάρα, οι καφέδες, όχι μόνο οι κακιές καταχρήσεις. Εγώ είμαι εξαρτημένη από τους καφέδες, τα γλυκά, τα τσιγάρα. Και είναι συνήθειες τόσο έντονες που δεν την παλεύω καμιά φορά. Βέβαια υπάρχουν και οι καταχρήσεις που μας κάνουν κακό. Δεν θα μπω σε λεπτομέριες, ούτε θα κρίνω κανέναν για τις επιλογές του. Το μόνο που θα πω είναι ότι ο καθένας δέχεται τις συνέπειες των πράξεων και των επιλογών του.

3. Το πάθος για την ομάδα. Ναι ναι θα βγω να το φωνάξω να το πω.... ΕΙΜΑΙ ΓΑΥΡΟΣ και δεν θέλω ου.... Ατέλειωτες ώρες στο γήπεδο, στη θύρα 7, σε όποια θύρα μπορούσαμε να βρούμε θέση. Να κλείνει ο λαιμός, να μην μπορούμε να μίλήσουμε. Να γυρίζουμε είτε θλιμμένοι, είτε ξεφωνίζοντας από χαρά. Και αυτή η εκτόνωση είναι που μου έχει λήψει. Και θα την ξαναβρώ σύντομα μπας και ισιώσω.

4. Το πάθος για έναν άνθρωπο. Αποφάσισα να κλείσω την ανάρτηση μου με το μεγαλύτερο μου πάθος. Ναι, ναι, αυτή είναι η αλήθεια. Το πάθος για έναν άνθρωπο μπορεί να είναι και καλό και κακό. Καλό γιατί αν μοιράζεστε το ίδιο πάθος, τότε όλα καλά και να παραμείνετε τρελλαμένοι ο ένας για τον άλλο μια ζωή. Δυο ζωές, μια αιωνιότητα και μια μέρα. Κακό μπορεί να είναι γιατί πονάει όταν δεν είσαι μαζί του, όταν δεν τον κοιτάς, και αυτό είναι ένα σαράκι πολύ πολύ άσχημο. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑχχχχχχ, τι να πω και εγώ???? Τι να πούμε όλοι μας? Απλά να απολαύσουμε το πάθος αυτό που είναι πιο δυνατό και από τους χτύπους της καρδιάς, από την ανάσα την ίδια, από τη ζωή την ίδια. Και οι συνέπειες είναι αδιάφορες, όλα νεκρώνουν, όλα σταματούν να υφίστανται. Όλα νεκρώνουν. Μια εικόνα, μόνο....

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ τα πάθη μου τα λατρεύω, τα αποδέχομαι, τα φωνάζω! Και επιτέλους είμαι ευτυχισμένη... Καληνύχτα σε όλους

Puressence και πάλι

India. Έχω ρίξει πολύ ξεφωνητό με αυτό στις συναυλίες τους. Να πάτε. Είναι πολλοί καλοί για Live.....

Puressence Suppose

Για να ξεκινήσει καλά η μέρα μας.

Καλημέρες........