Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

Ανθρώπινες σχέσεις......

Τις τελευταίες μέρες, και μιας και μπήκα στα 28..... ναι ναι μεγάλωσα ένα χρόνο ακόμα, ακούω πολύ συχνά για την κρίση των 30.... Την κρίση αυτή που πιάνει τις γυναίκες εκεί γύρω στα 30. Πολλές φίλες και γνωστές μου έχουν μπει στο τριπάκι της σοβαρής σχέσης η οποία θα πρέπει να καταλήξει σε γάμο και παιδιά. Και τα ακούω όλα αυτά και πανικοβάλλομαι.
Ο γάμος δεν είναι στα σχέδια μου. Δεν το έχω στο μυαλό μου. Δεν θέλω.... Εδώ δεν μπορώ να συντηρίσω τον εαυτό μου, θα κάνω και παιδί να το ταλαιπωρώ????? Όχι ρωτάω.... Δεν λέω, μου αρέσουν τα παιδιά (όταν δεν φωνάζουν....) τα αγαπάω τα παιδιά (των άλλων χαχαχα).....
Και θέλω να ρωτήσω το εξής..... Τι είναι ο γάμος? Τι αλλάζει σε μια σχέση τελικά? Αν αλλάζει κάτι. Εσείς οι παντρεμένοι σίγουρα μπορείτε να μου πείτε.....
Η άποψη μου είναι η εξής..... Όταν πρωτοξεκινάς με έναν άνθρωπο, δεν μπορείς να προκαταβάλεις τη σχέση σου και να προκαθορίσεις το μέλλον. Αν στην πορεία σου προκύψει..... σου προέκυψε.... Γιατί άγχος και πανικός?????? γιατί τέτοια υστερία?????
Για μένα η δέσμευση δεν έρχεται με το δαχτυλίδι, τα νυφικά και τις εκκλησίες. Για μένα δεν αλλάζει τίποτα. Αυτά τα θεωρώ στερεότυπα της κοινωνίας μας, που μας επιβάλλουν να κάνουμε τέτοιες κινήσεις..... Εγώ θα ήθελα ιδανικά, να είμαι με έναν άνθρωπο, να είμαστε καλά, να είμαστε ευτυχισμένοι, να θέλουμε ο ένας τον άλλο, να είμαστε μόνιμα ερωτευμένοι..... Η δέσμευση μας να είναι αυτό, και όχι ένας χαλκάς..... Γιατί δεν αλλάζει κάτι. Όταν ζεις με τον άλλο στο ίδιο σπίτι, μοιράζεσαι τη ζωή σου, μοιράζεσαι τα πάντα, γιατί πρέπει να τα βάλλεις σε ένα καλούπι? Άστα να κυλίσουν και βλέπεις.....
Και το παιδί αν έρθει και το θέλετε καλώς..... Θα έρθει να σας συμπληρώσει..... Να σας πάει ένα βήμα πιο πέρα. Αν το θέλετε. Που θα πρέπει να το θέλετε, γιατί ένα παιδί δεν είναι παιχνίδι. Και δεν μπορούμε όλοι να είμαστε γονείς..... Θεωρώ ότι γονείς πρέπει να γίνονται εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν να δώσουν στο παιδί τους. Και δεν εννοώ υλικά αγαθά, εννοώ συναισθήματα, προστασία, βοήθεια, συμπαράσταση. Να μπορούν να το κάνουν ευτυχισμένο και ολοκληρωμένο άνθρωπο. Και όχι να το έχουν απλά για να το έχουν. Να το αφήνουν μόνο με ξένους, να μην του στέκονται, να μην το γνωρίζουν στην τελική.
Για αυτό τρελλαίνομαι. Τι θα πει ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ???? αφού δεν είσαι έτοιμος τι το κυνηγάς? Τι φορτώνεις την καρδιά και την ψυχή σου με ένα άγχος που δεν θα έπρεπε να υπάρχει? Άστο να έρθει. Αν έρθει, όπως έρθει. Και αν το θέλεις μαζί σου. Να το θέλεις όμως, όχι να συμβιβαστείς. Να είσαι με τον άνθρωπο εκείνο που πραγματικά δεν μπορείς μακρυά του. Που σε συμπληρώνει, που σε ανεβάζει, που είσαι έτοιμος να τα παρατήσεις όλα και να πας μαζί του όπου σε πάει.
Αυτά. Εύχομαι απλά, κάποια στιγμή να μας προκύψει, να τρελλαθούμε από ευτυχία, να γίνει ότι ονειρεύται ο καθένας.....
Και ο μονόκερος μου να είναι πάντα κοντά μας.......

10 σχόλια:

alterego είπε...

Ετσι ειναι Αννα. Το θεμα ειναι να σου κατσει και οχι να κυνηγας να το πιασεις. Αν σου κατσει ομως....
Αλλα παλι αν δεν δοκιμασεις πως μπορεις να ξερεις;
Καλη σου μερα και οτι και να κανεις θα ειναι καλο αν δεν το μετανοιωσεις αργοτερα.

THANASIS MAKEDONAS είπε...

Αννα δεν ειναι μονο αν σου κατσει.Πρωτα απο ολα πρεπει να ξερει τι ζητα ο ενας απο τον αλλο.αν δεν ξερεις μην προχωρας.ο γαμος εχει και υποχωρισεις και απο τον ενα και απο τον αλλο.

Daizy είπε...

Συμφωνώ...Δεν είναι υποχρέωση που πρέπει να τηρήσεις σαν τη φορλογική δήλωση..Άμα το νιώσεις και το θες έχει καλώς...Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επιβληθεί σε κανέναν.Απορώ πώς κάποιοι μπορούν και το λένε..ή ηλικία γάμου!Έλεος..

Καλό απόγευμα Αννούλα!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΙΣΤΕΥΩ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΗΛΙΚΙΑ ΓΑΜΟΥ.ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ.ΟΤΑΝ ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΤΟ ΝΙΩΣΕΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ.ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ,ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

Ανώνυμος είπε...

Mην παντρευτεις επειδη πιστευεις εισαι σε ηλικια γαμου

ηλικια γαμου ειναι οταν νοιωθουμε ετοιμοι για αυτο το μεγαλο βημα που δυσκολα ανατρεπεται

kakos lykos είπε...

Κρίση των τριάντα, αν και έχω αποχαιρετίσει εδώ και πολλά χρόνια αυτήν την ηλικία δεν βίωσα ποτέ την περιβόητη αυτή κρίση.
Ίσως φταίει γι αυτό ο χαρακτήρας μου.
Αν είχα ανασφάλειες,ή έλλειψη αυτοπεποίθησης, αν με τρόμαζε μία λευκή τρίχα, ή μία νέα ρυτίδα ίσως να το ζούσα.
Αλλά είμαι από τους ανθρώπους που σκέπτονται, άλλη μία ρυτίδα, ε και;
Αν την κρύψω τι θα καταφέρω;
Θα κοροϊδέψω τον χρόνο;
Τους άλλους;
Εμένα;
Είμαστε όσο είμαστε, αυτός που είναι στο πλάι μου με αγαπά γι αυτό που είμαι, όχι γι αυτό που ήμουν, δεν μεγαλώνω μόνο εγώ αλλά και εκείνος.
Είναι δυνατόν στην εποχή μας να πιστέψουμε ότι με μία θηλιά(βλέπε γάμος) δέσαμε τον γάιδαρό μας;
Την ευτυχία δεν την κάνουν τα χαρτιά και τα συμβόλαια αλλά τα αισθήματα.
Και τα αισθήματα δεν έχουν ηλικία όταν είναι αληθινά.

Καλησπέρα Άννα :)

ΛΕΩΝ είπε...

Άννα μου, πρώτα από όλα Χρόνια Πολλά ! Μύθος η κρίση των 30 , μη μασάς....! Τα έχω περάσει πάνω από δεκαετία τώρα....!
Ο Γάμος τίποτα δε λέει.....όταν βρεις το έτερόν σου ήμισυ...ο γάμος δεν σας κάνει περισσότερο ή λιγότερο ευτυχισμένους.... !Ομιλώ εκ πείρας...μετά από 18 χρόνια έγγαμου και τρισευτυχισμένου βίου! Μην ψάχνεις για ιδανικές καταστάσεις...δεν υπάρχουν...απλώς ισορροπία....να γέρνει η ζυγαριά στα καλύτερα!
Τα φιλιά μου

Aristodimos είπε...

Σε αυτο το θέμα δεν χωράει ουτε ΠΡΕΠΕΙ ουτε καν οριο ηλικίας... Μονο το τι θα νιώσεις και ποτε ... αυτο εχει σημασία...


Αρης

E[BLOG]HMENOΣ (a.k.a kaliteros) είπε...

Ο γάμος γίνεται για να αποκτήσουν άποψη/γνώμη τα συμπεθέρια (και να ξοδέψετε κανα 6000minimum ευρώ έτσι για την πλάκα).

Unknown είπε...

άννα..άνοιξες τεράστιο θέμα...
όλα είναι τι και πώς....αλλά το κυριοτερο είναι ότι οι σχέσεις δοκιμάζονται συνεχώς...στα ευκολα η αγάπη περισεύει στα δύσκολα είναι το θέμα.....ο γάμος πλέον σαν θεσμός για μένα δεν έιναι τίποτα....εκείνο που μετρά είναι να σε αγαπά και να τον αγαπάς.....

ουφ τι θέμα ηταν αυτο βρε άννα...
χαχα..νάσαι καλά πολύ καλό