Να συνεχίσω το χθεσινό μου θέμα, και να σας ξαναδώσω ένα πίνακα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Και μάλλον θα συνεχίσω με Έλληνες ζωγράφους μέχρι να εξαντλήσω το γούστο μου ή μέχρι να με βαρεθείτε....Περιμένω! όλους σας, να μοιραστούμε τις σκέψεις μας! να γνωριστούμε καλύτερα....
6 σχόλια:
ο Ελληνικός πολιτισμός είναι αρχή για τον παγκόσμιο
σήμερα καταντήσαμε να μην πιστεύουμε στα μάτια μας όταν κάποιος Ελληνας διακρίνεται στις καλές τέχνες
καλό σου βράδυ
Θα προσπαθησω να κανω μια προσεγγιση δεν ξερω ομως τι ψαρια θα πιασω. Εδω βλεπω ενα τοπιο με γηινα χρωμματα που μου προκαλει μια φορτιση. Διακρινω μια αναταραχη πριν μια ανακατωσουρα πριν την μπορα. Αν καπου ειχε και εναν Εσταυρωμενο θα ελεγα οτι ειναι Γολγοθας. Καλη σου μερα
Θα προσπαθησω να κανω μια προσεγγιση δεν ξερω ομως τι ψαρια θα πιασω. Εδω βλεπω ενα τοπιο με γηινα χρωμματα που μου προκαλει μια φορτιση. Διακρινω μια αναταραχη πριν μια ανακατωσουρα πριν την μπορα. Αν καπου ειχε και εναν Εσταυρωμενο θα ελεγα οτι ειναι Γολγοθας. Καλη σου μερα
Καλησπέρα Γιάννη. Η αλήθεια είναι ότι όταν οι Έλληνες διακρίνονται με την αξία τους πράγμα σπάνιο στις μέρες μας, αξίζει να τους παρακολουθούμε και να προσπαθήσουμε να τους μοιάσουμε έστω και λίγο. Όπως μπορεί ο καθένας.
Καλησπέρα Alterego!! Η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο έργο δεν το είχα ξαναδεί. Το βρήκα τυχαία εχθές ψάχνοντας για την επόμενη μου ανάρτηση. Το επέλεξα, γιατί δεν μοιάζει με κανένα από όσα έκανε ο Δομήνικος. Προσωπικά μου προκαλέι ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να περιγράψω και είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει κάτι τέτοιο!
Μεγάλος ο Δομήνικος...
Θυμάμαι την 1η φορά που ο δήμος Ηρακλείου μπόρεσε και έφερε στη δημοτική πινακοθήκη του όλα τα έργα του Θεοτοκόπουλου. Ευκαιρία για εκπαιδευτική εκδρομή στα σχολεία...
Στο δημοτικό ήμουν, τελευταία τάξη ευτυχώς, και τα συναισθήματα ήταν τόσο έντονα που ακόμα και τώρα είναι αδύνατο να το περιγράψω...
Όλες εκείνες οι μορφές, τόσο θεϊκές και τόσο θνητές ταυτόχρονα...
Ποτέ δε θα ξεχάσω εκείνη την εκδρομή...
Να είσαι καλά BOUBOU!
Δημοσίευση σχολίου