Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Γι αυτούς που έφυγαν...

Ένα απόγευμα θλιμένο, σε θυμήθηκα, πόσα περάσαμε σκεφτόμουν και λυπήθηκα.
Με την ανάμνηση σου ζω και τυρανιέμαι μα πίστεψέ με σ'αγαπώ δεν τ'αρνιέμαι.
Λυπάμαι γιατί δεν μπορώ να αντέξω στο χωρισμό και κάθε απόγευμα θλιμένο σε θυμάμαι.
Με παίρνουνε τα δάκρυα, οι καημοί και τα παράπονα και νιώθω τη ζωή μου να τελειώνει

Ζαφείρης Μελάς.

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε κάποιους που έφυγαν από τη ζωή μου νωρίς, σε κάποιους από αυτούς δεν πρόλαβα να τους πω ότι θα τους θυμάμαι πάντα με αγάπη. Ξέρω πως από εκεί ψιλά που είναι με βλέπουν και με προσέχουν. Μεγάλο Ψυχοσάββατο σήμερα και ας σταματήσουμε μια στιγμή να θυμηθούμε ο καθένας αυτούς που μας λείπουν!!

Εξαιρετικά σε κάποιους πολύ ιδιαίτερους ανθρώπους που πραγματικά ατυχία μας που λείπουν από κοντά μας
Γιαγιά Άννα και Μαργαρίτα.... με τις συνταγές και τις συμβουλές σας
Θείε Μίμη που έφυγες από κοντά μας εχθές ξαφνικά....με τα αστεία σου
Δημητράκη μου που ξέρω ότι με μουτζώνεις συχνά από εκεί πάνω... το νοιώθω
Γιώργο μου δεν πρόλαβα να σου πω ποτέ αντίο... θα τον βρώ κάποια στιγμή αυτόν που σε άφησε.... η παρέα μας διαλύθηκε από τη στιγμή που έφυγες....
Κωστάκη μου, διδυμάκι μου, άραγε πόσο ίδιοι θα ήμασταν σήμερα??? άρβυλα και κολάν θα φοράγαμε...
Θανασάκη, δεν μπορώ να πω τίποτα για σένα γιατί θα είναι λίγο.

Θα σας σκέφτομαι και θα σας αγαπώ πάντα!

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Καλησπέρα

Έτσι είναι

Η ζωή έρχεται περνά και φεύγει

Αυτός που μένει είναι ο δημιουργός
ο μόνος που δεν φεύγει
Ο μόνος που εξακολουθεί να περπατά
στο καλντερίμι που λέγεται ζωή και
η ζωή συνεχίζει τον δρόμο της
από τα Δυτικά προς τα Ανατολικά

Καλό βράδυ
φιλιά θαλασσινά