Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

ΟΙ ΤΣΟΥΚΟΪΣΤΟΡΙΕΣ


Νομίζω πως ο κόσμος είναι έτοιμος να γνωρίσει τον Τσουκάκο, ή Μπιμπή, ή Πασχάλη, ή αστεράκι μου, ή κουκουνάρι, ή όπως τον βαφτίσαμε εξαρχής.... Άρης ο Θεός του πολέμου!!!

Μαύρος, μαλλιαρός, με μεγάλα αυτιά, και απίστευτη μουσούδα, είναι το κοκεράκι που ήρθε και μαύρισε (με την καλή έννοια) τη ζωή μου!! Είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στη ζωή μου!!! Όλη μου τη ζωή ήθελα ένα σκυλάκι δικό μου. Ποτέ όμως δεν είχα και αρκούμουν στο να παίζω με τα σκυλάκια των υπολοίπων. Όσπου το καλοκαίρι του 1999, ήρθε στο σπίτι ένα καλάθι από μπαμπού, και μέσα υπήρχε μια μαύρη μάζα. 20 ημερών ήταν. Μικρό, φοβισμένο, είχε χάσει τη μαμά του! Αλλά βρήκε μια μαμά καλύτερη και από την αληθινή του ( η αλήθεια είναι ότι γαβγίζω κρυφά τα βράδια σε γνωστές πίστες). Και από εκείνη τη μέρα και μετά, τα κάνουμε όλοι μαζί: τρώμε, κοιμόμαστε, παίζουμε, κάνουμε παρέα, μέχρι και στην τουαλέτα πάμε μαζί! Στο κρεβάτι μου πιάνει όλο το χώρο. Όλο το βράδυ σπρωχνόμαστε για να πάρουμε καλύτερη θέση. Καμιά φορά έρχεται στο μαξιλάρι μου και μου γλύφει τη μύτη με αγάπη.
Μου δίνει απλόχερα όλη του την αγάπη, όλη του την προσοχή, όλο του το ενδιαφέρον. Ζηλεύει αφόρητα όταν πλησιάζω άλλα σκυλάκια, όταν με αγκαλιάζουν. Μου λέει ευχαριστώ όταν του βάζω φαγάκι και νερό, όταν παίζουμε με τα παιχνίδια του, όταν τον πάω έξω. Μου γλύφει τα χέρια, με αφοσίωση. Επιπλέον παίρνει όλη την κακή ενέργεια από πάνω μου, όλα μου τα νεύρα, όλη μου την κούραση. Με κάνει άλλο άνθρωπο. Ευτυχώς γιατί αν δεν είχα το Μπιμπάκι μου, τότε δεν θα ήμουνα ποτέ η ίδια. Είμαι πραγματικά τυχερή που μπήκε στη ζωή μου και για όσο ακόμα θα μείνει θα γίνομαι κάθε μέρα καλύτερος άνθρωπος.

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Καλημέρα

Χωρίς ιστορίες

Καλό όμορφο και ηλιόλουστο
τριήμερο
Να περάσεις όμορφα

Καλό πρωινό
φιλιά θαλασσινά