Σαββατόβραδο και ταινιούλα?????

Μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες το τελευταίο διάστημα είναι φυσικά να βλέπω ταινίες. Και όχι μόνο για λόγους μελέτης, αλλά και για λόγους διασκέδασης. Και πραγματικά ανακάλυψα διάφορες αξιόλογες και μη ταινίες τις οποίες πεισματικά αρνιώμουν να δω. Οι ταινίες έχουν γίνει η καθημερινότητα μου. Εξάλλου χουχουλιάζω στο κρεββάτι, χαλαρώνω, ξοδεύω ελάχιστα, παίρνω ότι σκατοφάι υπάρχει (πατατάκια, ποπ κορν και φυσικά ΣΟΚΟΛΑΤΑ) και κάθομαι ώρες, χαζεύω ζαβλακώνω βρε αδερφέ.
Οι ταινίες λοιπόν έχουν γίνει η αγαπημένη μας συνήθεια τα βράδια, και ειδικά τα Σαββατόβραδα. Το Σάββατο, είναι η μέρα για ταινία ότι να ναι!!! χαχαχαχα. Αρκετό προβληματισμό έχουμε όλη την εβδομάδα, αρκετή ένταση, νομίζω ότι μπορούμε να δούμε κάτι διαφορετικό, κάτι ανάλφρο, κάτι αστείο κλπ. Εγώ για σήμερα επέλεξα να δω θριλεράκι. Μεταφυσική δραστηριότητα. Και ναι φίλοι και φίλες μου. Μάπα το καρπούζι, όχι ότι δεν το ήξερα, αλλά περίμενα περισσότερα. Μιας και βγήκε και δεύτερο τρομάρα τους λέω μπας και είναι και της προκοπής. Χάλια λέμε χάλια. Για αυτό και εγώ θα πάω κόντρα στο κατεστημένο και θα προτείνω ταινία. Θα πάω κόντρα στους νόμους του Σαββατόβραδου και θα φωνάξω, όχι ελαφρυά ταινία. Και ιδού η πρόταση μου!
Το μαύρο λιβάδι..... Του Βαρδή Μαρινάκη. Ένας γενίτσαρος ερωτεύται μια μοναχή που έχει δώσει τον όρκο της σιωπής. Η ιστορία μπορεί να σας ακούγεται κοινή, αλλά όχι δεν είναι έτσι, το μυστικό της Ανθής είναι βαθύ και καλά κρυμένο, ανατρεπτικό θα έλεγα. Οι δυο τους ζουν έναν έρωτα πέρα από τη λογική μας. Πέρα από το συντηριτισμό και από τα ταμπού που ακόμα έχουμε στην κοινωνία μας. Ταινία για πραγματικά ανοιχτόμυαλους ανθρώπους που θα την δούν σαν μια καλλιτεχνική πρωτοπορία. Σαν τον ελληνικό κινηματογράφο που προσπαθεί να πάει μπροστά με ποιότητα και δημιουργικότητα. Δείτε την αξίζει τον κόπο.....
ΥΓ: η ψυχή της δουλειάς που θα με κράξει δεν με έκραξε.... χαχαχαχα το ότι με θεωρεί καμένη και δεν πολυεμπιστεύται τη γνώμη μου γιατί μου αρέσει η καταστροφή και τα περίεργα κακό του κεφαλιού του.... Αλλά με τόσο μαλλί που να βρει μυαλό? το πνίξανε οι τρίχες.... χαχαχαχαχα