Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Η δουλειά και η σκλαβιά μας!!!!

Τον καιρό αυτό που έλειψα, είδα καθαρά αρκετά πράγματα. Πράγματα που μέχρι και τώρα δεν τα είχα συνειδητοποιήσει. Είδα τι είναι αυτό που με ευχαριστεί να κάνω, κατάλαβα πόσο μαλάκας είμαι σε ορισμένα θέματα, έκανα την αυτοκριτική μου και γύρισα!! Το χρειαζόμουν το διάλλειμα. Καλύτερα να γράψω κάτι που έχει αξία και νόημα παρά κουλά και βλακείες!!!!!

Το πρώτο θέμα που είδα κατάματα είναι η δουλειά.... Το είχα ρίξει και το ρίχνω ακόμα δηλαδή στην εργασιοθεραπεία. Όχι, γυναίκα καρίερας δεν ήμουν και ούτε θέλω να γίνω! Δεν είναι αυτή η φιλοδοξία μου. Απλά με πιάνει ο επαγγελματισμός και η ευσυνειδησία μου και κάνω πράγματα παραπάνω από τις δυνατότητες και το κουράγιο μου.
Τελικά όταν καταλαβαίνουν οι γύρω μας ότι τραβάμε, μας φορτώνουν και άλλο! Μέχρι να σκάσουμε, μέχρι να πήξουμε και να τα ρημάξουμε όλα. Και εγώ δυστυχώς είμαι κομμάντο. Δεν καταλαβαίνω Χριστό. Δώστε παιδιά, δώστε ευθύνες, μεταφέρετε μου δουλειές, προλαβαίνω εγώ, είμαι καλά.....
Έλα όμως που δεν είμαι. Δεν μπορώ άλλο, κουράστηκα. Να κάνω τη δουλειά για 6 και να πληρώνομαι για μισό. Να μην μου πει κανείς ποτέ, θέλεις μήπως λίγη βοήθεια? Είσαι οκ????
Χέστηκαν όλοι. Να βγάλουν την ευθύνη από πάνω τους και χέστηκαν αν την παλεύει ο άλλος. Πρόσφατα έγινα ΚΑΙ λογίστρια. Γαμάτο???? Τι σκατά ξέρω εγώ από λογιστικά θα μου πείτε. Έλα μου ντε. Αλλά γιατί όχι, να μην μάθω και κάτι ακόμα? Σκατά στα μούτρα μου. Αλλά καλά να πάθω, τα ήθελε ο οργανισμός μου μην πω κάτι άλλο. Και πήρα βάρη, και έκανα παραπάνω, και έβαλα τα δυνατά μου και τι κατάλαβα? Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια.... Σβήνω στους καφέδες τα λογιστικά σημάδιααααααααα, γέμισε η ζωή μου με τιμολόγια δελτία, και σωρούς από αποδείξεις και κούτες..... χαχαχαχα έγραψα πάλι.
Και έρχομαι σήμερα και λέω..... ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ. Απλά δεν θα την παλεύω. Να δούνε και οι άλλοι πως είναι όταν δεν την παλεύω. Όταν θα αρχίσω να λέω ΟΧΙ, όταν δεν θα κάνω τα πάντα και σε τιμή ευκαιρίας. Όταν θα δουν του κώλου τους την τρύπα (πολύ μου αρέσει αυτή η έκφραση). Θέλω την ησυχία μου πίσω, θέλω να κοιμάμαι σαν άνθρωπος. Θέλω να δουλεύω με το ρυθμό μου και όχι όπως θέλουν οι άλλοι. Θέλω να ξαναγίνω άνθρωπος!!! Όχι άλλα ρομπότ.
Γιατί μόνο όταν αντιδράσουμε θα γίνει κάτι. Γιατί πρέπει πλέον να σταματήσουν όσοι έχουν ματώσει από το ξύσιμο να ματώνουν. Να κάνουν κάτι και αυτοί, να δικαιολογήσουν το μισθό τους. Γιατί αν δεν τον θέλουν, ας τον δώσουν σε μένα..... Δεν θα πω όχι....΄
Είναι το ένα σκέλος από όσα είδα. Θα ακολουθήσει η συνέχεια.... Μην σας τα πω μαζεμένα και φρίξετε.....

4 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ 2010 ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.

ΑΝΝΑ είπε...

Σε ευχαριστώ καλέ μου! Και εσύ ότι επιθυμείς. Να περάσεις όμορφα με ανθρώπους που αγαπάς.

Φιλάκια

Hfaistiwnas είπε...

Πρέπει να δουν και οι άλλοι λίγο τα σκούρα!!!

ΑΝΝΑ είπε...

Μόνο να τα δουν??? να τα νοιώσουν στο πετσί τους πρέπει καλέ μου!!!! Μπας και ισιώσουν....