Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Πέρασα για λίγο

Γεια σας και πάλι... χάθηκα λίγο αλλά το τρέξιμο πολύ, σιγά σιγά τελειώνει.... Πέρασα να σας βάλω ένα κομμάτι που λατρεύω και θυμήθηκα γιατί αποφάσισα να μην αποχωρηστώ ποτέ το πιάνο μου.... Η μουσική μου είναι κομμάτι του εαυτού μου....
Αφιερωμένο σε όλους σας λοιπόν το κονσέρτο της Βαρσοβίας του Ραχμάνινοφ....
Απίθανη εκτέλεση....



Θα στο παίξω κάποια στιγμή, αρκεί να βρω τις παρτιτούρες και να το μελετήσω και πάλι.... Και θα παίξω μόνο για σένα αποκλειστικά....

6 σχόλια:

alma libre είπε...

και πριν λιγο να φανταστεις σκεφτηκα πως τρεχεις κ εσυ για τα δικα σου οπως κι εγω και εχουμε χαθει...
τελικα να κι αλλο κοινο στοιχειο των δυο μας...κι εγω δεν αφηνω το πιανο μου...ειναι οντως το καλυτερο μεσο εκφρασης συναισθηματων...
να εισαι καλα...και να γελας...
θα επανελθω κ εγω σε λιγο καιρο!!
φιλιααα

Little Hope Flags είπε...

Και εγώ το έχω αφήσει το πιάνο...και όσο το αφήνω, τόσο με αφήνει και εκείνο...

Καλημέρα!

Daizy είπε...

Αχ πολύ ωραίο το πιάνο...Θα'θελα κάποτε να μάθω αλλά μάλλον είμαι μεγάλη πια...

Φοβερό κομμάτι!Καλά τελειώματα με τα τρεχάματα Αννούλα!

Φιλιά!!!

ChicaGriega είπε...

Άννα μου, απλώς καταπληκτικό! Έχουμε καιρό να τα πούμε και πρέπει να επανορθώσουμε! Όποτε έχεις χρόνο, λετ με νοου! χεχε

Ανώνυμος είπε...

Άντε να τελειώσεις με το σπίτι με το καλό, να ξεκουραστείς λίγο.

kakos lykos είπε...

Εγώ το έχω αφήσει κάτι αιώνες, φαντάζομαι πως αν δοκιμάσω να αγγίξω τα πλήκτρα, τα δάκτυλά μου θα κάνουν κρακ πλέον.
Άννα μου όταν μπορέσεις πέρνα από το blog μου, σε περιμένει ένα βραβείο :)