Για μια ακόμα φορά.....

Το ξέρω ότι το έχω ξαναβάλει.... Αλλά σήμερα ειδικά, πρέπει να το ξαναβάλω.... Για να το αφιερώσω κάπου.... Κάπου που μου το θύμησε και με γύρισε πίσω στην στιγμή που το σιγοτραγούδησα...... Που έχει τρελλή σημασία για μένα, που κάθε μέρα όλο και περισσότερο έρχεται πιο κοντά μου.... Που μου συμπληρώνει τις ηλίθιες σκέψεις μου, που γελάει με τις μαλακίες μου. Που μου μοιάζει σε σημείο που καταντάει πλέον περιττό να το λέμε.... Που μου προκαλλεί έναν κόμπο στο στομάχι, που μου καίει το κεφάλι, που με γονατίζει αλλά δεν με χαλάει κιόλας... το αντίθετο θα έλεγα....

Και δεν φοβάμαι μην ακούς τι λέω....