Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Αγαπημένοι στίχοι λατρεμένο βιβλίο

Σκεφτόμαστε πολύ λιγότερο απ' όσα ξέρουμε.
Ξέρουμε πολύ λιγότερα απ' όσο αγαπάμε.
Αγαπάμε πολύ λιγότερο απ' όσο μπορούμε.
Και σ' αυτό ακριβώς το βαθμό είμαστε λιγότεροι απ' όσο είμαστε.

Από το βιβλίο Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις του Λεο Μπουσκάλια.

Το βιβλίο αυτό, το διάβασα για πρώτη φορά όταν ήμουν παιδάκι. Το πήρα κλεφτά γιατί μου άρεσε το εξώφυλλο. Και η αλήθεια είναι πως δεν είχα καταλάβει πολλά. Όταν μεγάλωσα αργότερα το ξαναδιάβασα με την ίδια λαχτάρα που είχα και τότε. Και πιστέψτε με μου άλλαξε την οπτική για πολλά πράγματα. Με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο λίγο από τον εαυτό μας δίνουμε σε ανθρώπους, σε σκέψεις και σε πράξεις που αξίζουν. Με έκανε να καταλάβω πόσο καταθλιπτικό άτομο υπήρξα στην εφηβεία μου χωρίς λόγο.
Δεν είναι ανάγκη να σε αποδεκτούν οι άλλοι γι αυτό που παρουσιάζεις και που συχνά δεν είναι ο πραγματικός σου εαυτός, αλλά γι αυτό που είσαι, όπως και να είσαι. Και αν δεν μπορούν να σε αγαπήσουν για τον πραγματικό εαυτό σου δεν φταις εσύ αλλά οι ίδιοι....
Αν μάθουμε να αγαπάμε, θα δούμε ένα κόσμο καλύτερο, ένα κόσμο πιο φωτεινό, ένα κόσμο γεμάτο χαμόγελα και θετική ενέργεια. Και μη μου πείτε πως κάτι τέτοιο δεν λείπει από τη ζωή μας?

12 σχόλια:

Κέρβερος είπε...

Γιατί όλοι μελαγχολήσαμε σήμερα; Γιατί έχουμε την ανάγκη να αισθανθούμε ένα δάκρυ στο πρόσωπό μας και να σκεφτούμε ότι είναι απλά το χάδι που μας λείπει;

Eva F. είπε...

Καλώς σε βρήκα....
Όμορφη η σελίδα σου...και ενδιαφέρουσα...
Θα την επισκεφτώ ξανά.
Καλό σου βράδυ.

Ανώνυμος είπε...

''δεν ειναι αναγκη να σε αποδεχτουν οι αλλοι γιαυτο που παρουσιαζεις και που ισως δεν εισαι, αλλα γιαυτο που εισαι, οπως κι αν εισαι''πολυ σωστο .
καλημερα.

fotini είπε...

Μελανχολια αβαστακτη σε πιανει οταν καταλαβαινεις οτι τις περισσοτερες φορες σ αγαπουν γιαυτο που νομιζουν με το μυαλο τους οτι εισαι και οχι γιαυτο που πραγματικα εισαι και τους το δειχνεις.Δυσκολες οι ανθρωπινες σχεσεις δυσκολος και ο εαυτος μας.Μια καλημερα και απο μενα.

ΑΝΝΑ είπε...

Μια γλυκιά καλημέρα σε όλους σας. Eva και anisixi καλωσήρθατε στην παρέα μας.

Δεν υπάρχει λόγος να μελαγχολούμε, χρειάζεται να αλλάξουμε, ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να είμαστε ο εαυτός μας. Όποιος και αν είναι αυτός. Για να είμαστε άνετοι και ευτυχισμένοι στη ζωή μας και όχι καταπιεσμένες προσωπικότητες....

Ανώνυμος είπε...

Το βιβλίο το διάβασα πριν 4 χρόνια.. όντως είναι υπέροχο.. Έκανες πολύ καλά που έγραψες γιαυτό.. Σε φιλώ..

117 είπε...

"Υπάρχει μια χώρα των ζωντανών και μια χώρα των νεκρών και η γέφυρα είναι η αγάπη. Η μόνη επιβίωση και το μόνο νόημα."

ΑΝΝΑ είπε...

Καλημέρα και σε σένα Λετα και 117.
Το βιβλίο αυτό όσες φορές και να το διαβάσεις, πάντα κάτι διαφορετικό ανακαλύπτεις.

117, μεγάλη και φιλοσοφιμένη κουβέντα είπες....

Κέρβερος είπε...

Είπες:
Αν μάθουμε να αγαπάμε, θα δούμε ένα κόσμο καλύτερο, ένα κόσμο πιο φωτεινό, ένα κόσμο γεμάτο χαμόγελα και θετική ενέργεια. Και μη μου πείτε πως κάτι τέτοιο δεν λείπει από τη ζωή μας?
Λέω:
Αν μάθουμε να αγαπάμε τον άλλον για την καρδιά του, τη ψυχή του και τον τρόπο σκέψης του και όχι για την πιστωτική του κάρτα, την ικανότητά του να σκοτώνει κατσαρίδες και την εργασία του στο ανέβασμα χαλιών στο πατάρι, θα δούμε ένα κόσμο καλύτερο, ένα κόσμο πιο φωτεινό, ένα κόσμο γεμάτο χαμόγελα και θετική ενέργεια. Κάτι τέτοιο λείπει από τη ζωή μας... :)

alterego είπε...

Παντα πιστευα οτι τα ονειρα μας δεν πρεπει να τα λεμε. Οταν μιλαμε γι αυτα τοτε καποιοι μπορει και να θιγουν. Τωρα ομως πως γινεται να σε αγαπανε οι αλλοι οταν και εσυ ο ιδιος κρυβεσαι μεσα στον εσωκοσμο σου, οταν εσυ δεν μιλας για τα ονειρα σου, οταν περιμενεις απο τους αλλους να ανακαλυψουν τον εαυτο που κρυβεις μεσα σου. Αγαπητοι μου συνδαιτημονες σ αυτο το ωραιο τραπεζι της φιλης μας της boubous μιληστε για τα ονειρα σας, δειξτε στους αλλους ποιοι πραγματικα ειστε και να δειτε οτι θα σας αγαπησουν οχι μονο εσας αλλα και τον alterego(αλλος εαυτος) σας Χρονια πολλα boubou χρονια πολλα

Ελενα καπακιώτου είπε...

εγραψες.... "Σκεφτόμαστε πολύ λιγότερο απ' όσα ξέρουμε.

Ξέρουμε πολύ λιγότερα απ' όσο αγαπάμε.

Αγαπάμε πολύ λιγότερο απ' όσο μπορούμε.

Και σ' αυτό ακριβώς το βαθμό είμαστε λιγότεροι απ' όσο είμαστε."

τελειο!!!

καλο απογευμα

ΑΝΝΑ είπε...

Καλέ μου φίλε δεν θα ξεπεράσεις ποτέ αυτό που είπα για τα αγοράκια εεε?? χαχα Όσο για τα όνειρα μας, είχα σκοπό να το κάνω καινούριο θέμα και θα το κάνω σύντομα. Έτσι για να δούμε όλοι πόσα κοινά και απλά πράγματα ονειρευόμαστε μπας και βρούμε τρόπο και τα εκπληρώσουμε.

Zina καλωσήρθες στην παρέα μας. Ελπίζω να περάσεις καλά μαζί μας.