Η ώρα του αποχαιρετισμού....

Μπορεί να γύρισα, αλλά λέω να πηγαίνω και πάλι. Αυτή τη φορά για πολύ περισσότερο.

Το Blog αυτό το δημιούργησα για λέω ότι κατέβει στο ξερό μου το κεφάλι....
Αλλά κάποια στιγμή το κεφάλι αυτό άδειασε, γέμισε με σκόρπιες σκέψεις, γέμισε με ερωτήματα και πράγματα που πρέπει να διαχειριστεί.
Γι αυτό το λόγο αποφάσισα να μην γράψω ξανά, τουλάχιστον μέχρι να συνέλθει το κεφάλι μου. Ίσως και ποτέ.
Σας ευχαριστώ όλους που μοιραστήκατε μαζί μου όλα όσα είχα να πω. Πραγματικά μου έκανε πολύ καλό η επικοινωνία μας.
Όσοι από εσάς θέλετε να τα λέμε, έχω και Facebook, έχω και mail. anna_bethani@hotmail.com....
Εδώ θα είμαι να σας διαβάζω και καμιά φορά να σας γράφω και μια λέξη. όταν μου βγαίνει, όταν έχω κάτι να πω.....

Σας φιλώ όλους και ελπίζω να τα ξαναπούμε.... Θα χαρώ πολύ ειδικά με εσάς που κάποια παραπάνω πράγματα είπαμε και μοιραστήκαμε.....
Να προσέχετε τον εαυτό σας και αυτούς που σας αγαπάνε.....

Τα ξαναλέμε (αν.....)

Εδώ είμαι.....

Εδώ είμαι και εγώ..... Το ξέρω, έλειψα πολύ, αλλά κάτι οι δουλειές, κάτι το Internet στο σπίτι που δεν πιάνει, κάτι που δεν είχα έμπνευση..... Κρύφτηκα! Αλλά ξαναβγήκα στο φως....

Καταρχάς χρόνια πολλά σε όλους μας για την μέρα της Παναγίας. Να είμαστε όλοι καλά.....

Δεύτερον.... τι κάνετε? Πως είστε?
Πήγατε πουθενά διακοπές ή μείνατε και εσείς στις τροπικές παραλίες της πόλης σας????

Εγώ στην Αθήνα, ωραία η Αθήνα τον Αύγουστο. Ηρεμία, τάξις και ασφάλεια..... Και συνέβησαν τόσα τις μέρες που είχα άδεια..... Θα σας τα πω ένα ένα και σιγά σιγά.... Μην στερέψω πάλι και με χάσετε και κλαίτε νυχθημερών.... χχαχαχαχαχα

Σας φιλώ γλυκά, και θα επιστρέψω με τα κουλά που μου συνέβησαν το διάστημα που έλειπα. Γιατί το ξέρετε.... Όλα σε μας συμβαίνουνε.... μην ηρεμίσουμε λιγάκι.....

Να είστε όλοι καλά...