Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Καφές και τσιγάρο!

Καφές και τσιγάρο! Αγαπημένη συνήθεια όλων μας. Ειδικά το πρωί μόλις ξυπνήσει το μάτι. Ένα καφεδάκι και ένα τσιγαράκι. Άντε και κανένα κουλουράκι για την πρωινή λυγουρίτσα.... Και μετά ξέρετε που πάμε (άλλη κλασική συνήθεια χαχαχα)....
Αυτός ο πρωινός καφές είναι τόσο πολύτιμος, χρειάζεται ηρεμία, τάξη και ασφάλεια. Πράγματα τόσο σπάνια στις μέρες μας αφού σηκωνόμαστε με την τσίμπλα στο μάτι, να τρέξουμε να πιούμε μια γουλιά στο πόδι, στο δρόμο, στο αμάξι για να πάμε στη δουλειά να πιούμε έναν δεύτερο και αυτόν με άγχος. Στην παλιά μου δουλειά, όποτε μπορούσαμε με τους φίλους μου στο γραφείο (Α ρε παιδάκια μου λείψατεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε) το είχαμε καθιερώσει. Όποιος ερχότανε πρώτος στο γραφείο (εγώ συνήθως) έφτιαχνε καφέ και για τους άλλους δύο. Ανάβαμε τσιγάρο και για ένα μισάωρο καθόμασταν στα γραφεία μας, κάναμε πως δουλεύαμε και τον απολαμβάναμε με κουτσομπολιό.
Τον απολαμβάνω τον καφέ. Μου αρέσει, είναι μια συνήθεια που την έχω από πολύ μικρή. Όλα μπορώ να τα στερηθώ, τον καφέ μου όχι όμως. Και το τσιγαράκι μου, αυτό που μας επιβάλλουν να κόψουμε. Δεν θα μπω στη διαδικασία τελικά να σχολιάσω το αν είναι καλό ή κακό το μέτρο. Ότι να ναι!!! Όλοι δίκιο έχουμε από τη μεριά μας. Το χειμώνα να μας δω τι θα κάνουμε. Ίσως αυτό το μέτρο τελικά να είναι καλό για να ξαναγυρίσουμε στις εποχές που μαζευόμασταν σε σπίτια παρέα και πίναμε καφέ, τρώγαμε, βλέπαμε ταινίες κλπ, κάτι που στις μέρες μας έχει χαθεί. Να ένα καλό. Να ξαναθυμηθούμε τους φίλους μας, τους γονείς μας τους συγγενείς μας. Καιρός δεν είναι να έρθουμε πάλι λίγο πιο κοντά? Αφού θα καπνίσουμε που θα καπνίσουμε σπίτια μας ας το κάνουμε παρέα. Παλιά λέγαμε: θα έρθετε για φαγητό? Τώρα θα λέμε: θα έρθετε για ένα τσιγαράκι??? χαχα. Μου άρεσε αυτό.
Παρ'όλα αυτά (επειδή είμαι και αναρχικό στοιχείο τρομάρα μου) θέλω να δώσω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου σε όλους όσους έχουνε ένα καφενεδάκι, ταβερνάκι κουτουκάκι οτιδήποτε που χάνουν τους πελάτες τους καθημερινά και αναγκαστικά θα κλείσουν από αυτό το μέτρο.
Λοιπόν, απολαύστε τον πρωινό σας καφέ. Σηκωθείτε λίγο νωρίτερα, δώστε χρόνο στον εαυτό σας να τον απολαύσει. Αρχίστε τη μέρα σας λίγο πιο ήρεμα (όσο γίνεται) και θα πάει καλύτερα....

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Φυσάει πολύ.....

Φυσάει πολύ από το σπασμένο μου το τζάμι, φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βοριάς..... Που λέει και ο αγαπημένος Γιάννης Πλούταρχος..... Καλέ έπιασε κρύο λέμε... Εγώ κρυώνω και ας με κοροϊδεύει μια ψυχή. Κρυώνω λέμε δεν κάνω πλάκα.
Ζω στο σπίτι των ανέμων. Δεν σας είπα, ξαναμετακόμισα, όχι που θα έβαζα κώλο κάτω. Έφυγα από το παλιό σπίτι για δύο και μόνο λόγους....
Λόγος 1ος: Κατσαρίδες. Μιλάμε από παντού, αφού κάθε φορά που μπαίναμε στο σπίτι κάναμε ΚατσαριδοChecking..... σε τέτοια σημεία φτάσαμε. Ε και δεν την πάλεψα και είπα να φύγω!
Λόγος 2ος: Δεν είχε μπαλκόνι..... Όλα μπορώ να τα αντέξω, αλλά την κλεισούρα ποτέ....
Και έφυγα που λέτε. Και ψάχνω ψάχνω ψάχνω και σπίτι με μπαλκόνι δεν βρίσκω. Μα καλά τόσο σπάνια είναι τα μπαλκόνια πλέον? Ήμαρτον... Να πω ότι ζητούσα και πολλά? Τέλος πάντων. Μπαλκόνι ακούω και μπαλκόνι δεν βλέπω. Και τσούπ. Το βρήκα. Δώμαααααααααα... Και έχω όχι ένα αλλά δύο μπαλκόνια και μεγάλα λέμε. Και πήρα μια χαράααααααααα δεν περιγράφεται. Μεγάλη υπόθεση το μπαλκόνι! Κάθεσαι και ανοίγει το μάτι σου, έχω θέα Υμηττό.... Η καλύτερη μου.
Αυτές τις μέρες όμως μας έχει πάρει ο αέρας, πολύ πράγμα λέμε. Ένα τζάμι ανοικτό και πετάμε.... Το χειμώνα θα γυρίσουμε θρίλερ εδώ πάνω λέμε. Καλά είναι δεν γκρινιάζω πολύ (ξέρετε τώρα αν δεν γκρινιάξω λίγο θα σκάσω).
Σας αφήνω, πάω να πετάξω με αερόστατο...... Θα τραβήξω φωτογραφίες της ποντικούπολης και θα σας πω τι είδα.
Καλή συνέχεια στη μέρα σας και να προσέχετε τις λακούβες.... Έχει πολλές εκεί έξω.
Σας φιλώ σμούτς.....

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Πρέπει να σταματήσω να ξυπνάω τόσο αργά.... Αποδιοργανώνονμαι εντελώς! Τόσα χρόνια από τη ζωή μου σηκωνόμουνα στις 7 πήγαινα δούλευα σαν το σκυλί και γύριζα το απόγευμα. Έκανα την χαρωπή νοικοκυρά και μετά ύπνος....
Τώρα.... Οι ρυθμοί μου άλλαξαν. Δουλεύω μέχρι τις 11 από τις 4 και το πρωί δεν μπορώ να σηκωθώ. Και να κάνω τις δουλειές στο σπίτι και μετά δουλειά...... ΟΥΦ!!!!!! Καλά είναι δεν λέω, στις μέρες μας η δουλειά ότι και να είναι δουλειά είναι. Απλά πρέπει να βρω τους ρυθμούς μου.
Δεν ξέρω αν σας είπα (πότε να σας το πω να μου πείτε τώρα) αλλά έφυγα από την παλιά μου δουλειά. Έκανα ένα βήμα που έπρεπε να το είχα κάνει από καιρό!!!!
Ναι θα μου πείτε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι κλπ κλπ.... Αυτά όλα τα ξέρω καλά και τα καταλαβαίνω. Αλλά κάποια στιγμή ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Όταν αρρωσταίνεις από τη δουλειά σου κάτι πάει στραβά. Και εγώ αρρώστησα. Δεν πήγαινε άλλο. Έφτασα σε σημείο να πέφτω κάτω το πρωί, να με μαζεύουνε. Είχα βγάλει και κάτι καντήλες γέμιζα σαν λεπρή. Και όλα αυτά ψυχολογικά.... Υπομονή υπομονή αλλά όχι και να πεθάνουμε. Οπότε και εγώ κάνω μια δουλειά χωρίς άγχος, χωρίς πολλά λεφτά βέβαια (τα οποία καλά είναι αλλά δεν είναι το παν) αλλά τουλάχιστον πηγαίνω με χαρά. Μέχρι να βρω κάτι άλλο το οποίο στην τελική θα μου αρέσει. Θα είναι αυτό που θέλω να κάνω.
Η δουλίτσα μου λοιπόν είναι σε Video Club. Ο χώρος μου. Μουσικούλα, ταινίες, χαρούμενος και χαλαρός κόσμος, καλό περιβάλλον. Δουλειά χωρίς πολλές απαιτήσεις για ανθρώπους που έχουν μάθει να γίνονται λάστιχο και να κάνουν τη δουλειά για 5. Μια χαράααααααααααα. Αυτό που χρειαζόμουνα για να χαλαρώσω λίγο, να πάρω δυνάμεις για να ξαναβγώ δυναμικά (αν ποτέ δωθεί η ευκαιρία). Δεν αγχώνομαι θέλω να τα βλέπω θετικά τα πράγματα.
Και θέλω να πω το εξής.... Ακούμε κάθε μέρα για την ανεργία, για τους νέους που δεν βρίσκουνε δουλειά, ότι είναι άσχημα τα πράγματα.... Ναι ΟΚ.... Σωστά όλα αυτά, αλλά αυτό που είδα και κατάλαβα είναι ότι αν κάποιος θέλει να δουλέψει βρίσκει. Ένα μεροκάματο θα το βγάλει για να ζήσει.
Συμβουλή για τα νέα παιδιά που ξεκινούν και ψάχνουν. Ρίξτε τις απαιτήσεις σας και τα στάνταρ σας λίγο!!!! Ναι όλοι πτυχία έχουμε, όλοι προϋπηρεσία έχουμε. Χαλαρώστε λίγο. Ξεκινήστε από κάπου και αν δουλέψετε θα πετύχετε. Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, να αισθάνεστε περήφανοι όταν δουλεύετε κάπου, όταν δημιουργείτε, όταν είστε χρήσιμοι. Και να σέβεστε το χέρι που σας πληρώνει. Να δουλεύετε γιατί τα λεφτά δεν σας χαρίζονται. Να σέβεστε τη δουλειά και τον εργοδότη σας. Ναι δεν λέω να σας πατάει, την αναρχική μου γνώμη σε άλλη ανάρτηση. Αυτή είναι αισιόδοξη και συμβουλευτική. Αλλά και ο εργοδότης σας κάπου τα βρίσκει τα λεφτά, πρέπει να τα σέβεστε. Και θα πάτε μπροστά (αν ανακάμψουμε ποτέ). Πραγματικά, έψαχνα για δουλειά λιγότερο από μήνα. Πήγα σε τουλάχιστον 10 συνεντεύξεις και απέρριψα άλλες τόσες.
Έβαλα προτεραιότητες. Θέλω να δουλεύω ΝΑΙ. Αλλά όχι σε βάρος της προσωπικής μου ζωής. Τον άνθρωπο μου τον βάζω πάνω από όλους. Και δεν αφήνω τίποτα και κανέναν να επιρρεάσει την προσωπική μας ευτυχία. Άντε γιατί πολλές υποχωρήσεις έκανα. Σε αυτό το κομμάτι τίποτα. Αλλά και αυτά με τη σειρά τους. Ένα ένα.....
Οπότε για να κλείσω αισιόδοξα και πάλι ένα θα πω.... Δώστε μια ευκαιρία σε δουλειές που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα κάνατε ποτέ. Κάτι θα βγάλετε, κάτι θα μάθετε και στην τελική, λεφτά είναι. Από το 0 όλα ευπρόσδεκτα!!!! Καλή τύχη.... Σκεφτείτε το.....

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Καλη εβδομάδα!!!!

Καλημέρα σε όλους σας!!! Καλή εβδομάδα να έχουμε. Ηλιόλουστη τη βλέπω καλή μου φαίνεται.
Εμένα μόλις άνοιξε το μάτι μου, με το ζόρι μην φανταστείτε.... Να πιω μια γουλιά καφέ να κάνω ένα τσιγαράκι σπίτι μου (γιατί όξω μας το κόβουνεεεεεεεεεεεεε ρεεεεεεεεεεεεεεεε) μπας και ανοίξει το μάτι μου.... Γιατί ήθελα να ξενυχτήσω χθες τρομάρα μου..... Αλλά πέρασα όμορφα!!
Χθες λοιπόν που λέτε ήρθα σε επαφή με ένα παιχνιδάκι που λέγεται Guitar Hero..... Μεγάαααααλη επιτυχία!!!! Είμαι τρελλός Rock Star γενικότερα!!!! χαχαχα
Αλλά το μάτι κλειστό λέμε δεν είμαι εγώ για τέτοια. Να με δω να πάω για δουλειά με το μάτι ημίκλειστο, πολύ γέλιο θα πέσει....
Τα νέα μου πολλά!!! Θα σας τα πω σιγά σιγά γιατί σήμερα δεν επικοινωνώ....
Άντε ας πάρουμε ενέργεια από τον ήλιο που αρχίζει σιγά σιγά να καίει πάλι (η ζέστη μας έλειπε πάλι) φούρνος θα γίνει πάλι το σπιτάκι μου..... Σας προσκαλώ όλους για σάουνα και ηλιοθεραπεία στο μπαλκόνι μου. Και θα σας δροσίζω με το λάστιχο....
Φιλιάαααααα πολλά και να έχετε μια καλή μέρα.......

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Επιστροφή.... (όχι στη φύση!!!)

Μετά από απαίτηση πολλών τηλεθεατών (άσχετο αλλά έχω λιώσει στην τηλεόραση) είπα να αρχίσω σιγά σιγά να επιστρέφω στα τεκτενόμενα. Να κάνω μια ανακαίνηση του σπιτιού εδώ, να δω τι παίζει και επιστρέφω πάραυτα.....

Σας φιλώ προς το παρόν....
Ξεκινάω ανακαίνιση